Fenerbahçe bu maça çok iyi hazırlanmış.7 maçtır yenilmeyen takımın deplasmanına hırslı gelmiş ve dersine çalışarak.
Öncelikle şunu söyleyelim.
Bundan sonra ki maçlara odaklanın.Fenerbahçe sizin süper ligde ki rakibiniz değil.Bu maçı hemen unutun.Ama ders çıkararak.
Fenerbahçe’nin ön alanda pres yapacağını biliyordunuz ve hücum yaparken de kaptırdığınız toplarla rakibin hızla sahanıza hücum edeceğin biliyordunuz.
Ancak kontrollü oynamak ve N’diaye’yi kesici olarak defansın önüne yerleştirmeyi bir türlü akıl edemediniz.
Ve kademeli defans yapamadınız…
Fenerbahçe evinde olmadığı kadar rahat rahat paslaşarak geldi golleri attı.
GaziantepFK şaşırttı.O yedi haftadaki takım sahada yoktu.
Tek tek saymak lüzumsuz.Kaliteli top oynayan bilinçli bir tek futbolcumuz yoktu.
Aslında yenen ilk iki gole baktığımızda kaleci Burak birinde boşa çıkmıştı.İkinci golde de kıpırdamaya mecali yoktu.
Ancak tek suçlu o muydu ?
Fenerbahçe formasından ürken futbolcu topluluğu vardı sahada.
Yani bu futbol GaziantepFK’nın yedi haftadır oynadığı futbol değildi.
İkinci devre değişen hiç bir şey olmadı.Direklerimizden dönen toplar ve üzerine gelen bazı topları çelen Burak.
Talisca girdiğinde uzaktan şutlar atacağı o kadar belliydi ki.
Onun oyun tarzıydı bu.Bilmeyen yok.
İki şut çıkardı.Burak kaleden çıkardı…
Şimdi bu maçı Burak mı kaybetti hayır…
Tüm takım kötü günündeydi.
Ancak bu dört golü düşündüğümüzde kaleci biz de soru işareti bıraktı.
Bilhassa ilk gol ve Talisca’nın uzaktan attığı goller.
Yani bir takımın golcüsü sahada gezinirse kalecisi uzaktan şutları içeri alırsa orta saha hiç bir şey yapamazsa bu sonuç normal.
Ancak yine de bu sonucu unutun
Fenerbahçe şampiyonluğa oynayan Avrupa da yoluna devam eden bir kulüp.
Yani yazının başında yazdığımız gibi rakibimiz değil.
Bunu yazarken şunu da ilave edelim
Bu Fenerbahçe Gaziantep’te yıllar önce ecel terleri dökerdi…
Bunu da gözardı etmeyelim
Yıllar ne yazık ki o günleri bize aratıyor.