Halkın diline veciz olarak yerleşmiş veya ünlü düşünürlerce söylenmiş, ibret alınacak nice güzel sözler vardır. Örneğin aklımıza gelenleri hatırlayalım ve hatırlatalım: Pirinçe giden, evdeki bulgurdan olur. Öfkeyle kalkan, zararla oturur. Dosta giden yollar uzak sayılmaz. Kadınlar sevmediği adama acımazlar. (Bence bazı kadınlar sevdikleri adama da acımazlar ve her fırsatta vururlar bir yerlerden. Tersi de doğrudur tabi). Edepsizliğin başladığı yerde, edebiyat biter.
Herkesin üç kişiliği vardır; ortaya çıkardığı, sahip olduğu ve sahip olduğunu sandığı (Alphonse Ka).
Akıllılar nedenler konusunda tartışır, aptallar da karar verir (Anarchasis)
Ne aradığını bilmeyen, ne bulduğunu anlayamaz (Claude Bernard)
Ayrılık, gerçek dostlar için bir mihenk taşıdır.(Lacordaire)
Bir insanın kültür seviyesini öğrenmek istiyorsanız, boş zamanlarında ne yaptığını sorunuz.(W.Churcill)
Bir insanı tanımak istiyorsanız onu büyük bir mevkie getiriniz (Tagore)
Cesurun ayakları dayanmak, korkağın ayakları kaçmak için yaratılmıştır (Hz. Ali)
Dostlarımızın sefaletine acımak iyi, fakat onların imdadına koşmak daha iyi (Voltaire)
Dostluk yolu üzerinde ot bitmesine müsaade etme (Mme Geoffrin)
Evinizin eşiğini temizlemeden, komşunuzun damındaki kardan şikayet etmeyiniz (Konfiçyüs)
Herkes hata yapabilir, fakat ancak ahmaklar hatalarına bağlı kalırlar (Çiçeron)
Her şeyi kendinizden bekleyiniz, hiçbir şeyi tesadüf ve talihten değil (Büyük Frederik)
Hiddetli isen hiçbir şey yapma: Fırtınalı havada yelken açılmaz (Euripides)
Kalem, acemi avcıların elinde hedefini şaşıran bir ok da olabilir (Baroccio)
Menfaat sandalyeye benzer. Başında taşırsan seni küçültür, ayağının altına alırsan yükseltir (Cenap Şahabettin)
Olgun insan hatalarının sebebini kendinde arar, çılgın ise başkalarında (Confucius)
İki cümle de benden, belki beğenirsiniz: Her acı, kendini en büyük sanır. Boş ver, fakat boş olacak kadar boş verme (Erol Güngör). Kalın sağlıcakla değerli okurlarım…
