Cumhuriyetin ilk yılları ulaşım şimdiki gibi yeterli değil İnsanlar işleri için gittikleri yerlerde bir eve misafir olup gününü öyle geçirmek zorunda kalırlardı.Bazı köylerde beldelerde konaklar olur Ahali sıra ile konak da kalan misafire yemek götürürdü.
Atalarımın köyü olan Geneyek köyünde bir GÜZEL İNSAN bir misafir ağırlar tabi ki misafirle tanışırlar .
Aradan epey zaman geçer.
Geneyek köyünde ki vatandaş Şimdi ki adı Nurdağı Kömürlere taşınır
Çiftçilikle uğraşır
Vatandaş yeni yerleştiği yerde birileri ile sorunları olur davaya girer
Toprak Tarlalar paylaşılamaz
Yeni yerde yerleşmiş olan bu vatandaşla yeni komşuları insanlar arasında anlaşmazlık gün geçtikçe büyür
Olumsuz kararlar alınır
Mahkeme ye gitmek yerine ilkel çözümlere baş vurulur
Geneyek köyünden kömürlere taşınan vatandaşı öldürtmek için planlar yapılır.
Kömürlere uzak olan Kilis civarından bir tetikçi bulunur
Anlaşma yapılır.
Öldürülmesi düşünülen adam yeni komşu kavun tarlasında gece yatıp bekçilik yaptığı tespit edilip Tetikçiyi tarla yakınında bırakırlar
Adam tarlaya yaklaşır kendince düşünür hele bir gideyim şu adama bir bakayım kim neci neyin nesi der.
Bu tip insanlar öldüreceği adamla takışıp kendince öldürmeye bir sebep bulma çabasında olurlar
Kavun tarlasında yatmak da olan Vatandaşın yanına gidip selam verir muhabbet muhabbet derken tanışırlar
Öldürmeye gittiği adamın Geneyek köyünde evinde misafir olduğu sevdiği adam olduğunu anlayan tetikçi yapacağı işin yanlış olduğunu anlar.
Kendini bu işe teşvik edenlerin yanına gider ve eski arkadaşının yanında olduğunu belirtir.
Öldürülmesi düşünülen Geneyek li hasımlarına derki beni öldürtmek için benim toprağım tarafından adam bulmakla hata yaptınız der
Bizim çevremizde biz sevilen insanız bizi kimse üzmez der
Sonra Kömürlerde yerleşen Bu adam yıllarca kömürlerde çiftçilik yapmış
Hani eskiden delerdi ya ''Bir kahvenin 40 yıl hatırı var''
Ben de derim ki misafir olmak misafir almak kişilerin bir birilerini tanımalarına sebep olur
BİZİM TOPLUMDA MİSAFİRE ÇOK ÇOK DEĞER VERİLİRDİ
Misafir geldiğinde evdekiler mutlu olurdu
Böylece İnsanlar bir birine kıymet verir Hak yerini bulur.
Ben düşünüyorum Olayın kahramanlarının hiç biri bu dünyada şimdi yok.
Belki yıllar önce çocukluğumda dinlediğim bu olayı olayın kahramanlarının yakınları da bilmiyordur.
O zaman paylaşılamayan uğruna adam öldürmeye kalkınan
Paylaşılamayan o tarlalar şimdi kimlerin
Toprak için Adam öldürmeyi değer mi ?
Şimdi o adamlar tekrar dünyaya gelseler bu yaşadıklarından ders alırlar mı ?
Bilmiyorum
