2000 Yılının kış aylarıydı. Ramazan iftar saati ezan okundu. Bir haber geldi. Baban hasta doktora gitmiyor dediler.Eski adliyenin yanındaydım. Gazeteden çıktım Eve telefon etim. Denize arabayı al annenle beraber babamın yanına gelin dedim .Babamın Evine geldim. Soba kor olmuş yanıyor . Anam, Abim ve Elifi Leyla telaş içinde bekliyorlar.(Ne acı bu saydığım en yakın aile fertlerim hepsi Allah'ımın Rahmetine kavuştular)
Babamın kafasını ellerim arasına aldım.

Yalvararak ben senin oğlunum,

Sende Benim oğlumsun.

Seni doktora götürmezsem bana herkes kızar Allah'ımda kızar dedim.

Sen Benim Babamsın Bende Senin Babanım (İsmi Oğlumda olduğu için Böyle denirdi)

Kalk lütfen gidelim dedim, kabul etti.

Arabaya bindik arabayı kullanmak bu kadar mı zor olur?

Bir defa oğlum Cemaliyi doktora götürmüştüm.

Bu defada Babam Cemaliyi doktora götürmek zorunda kaldım.

Babam Yolda bir şiir okudu :

Çok güzel şiir okurdu Onlar Cumhuriyetin ilk kuşakları Mağrur bir kuşak Onurlu İnsanlar.

''Aşalım da karlı dağlar aşalım
Karlı dağlar koç yiğide dağ mı olur.
Hançer yemiş sinesinden yaralı
Bu yarayı çeken yiğit sağ mı olur''

Bu şiirle hastalık durumun önemini anlatır gibi idi .

Şiir sonrası Ses kesildi sebebini bilmiyorum.

Arabayı oldukça hızlı kullanıyordum.

O gün diğer sürücü değerli insanların bana yol açmalarını hiç unutamam.

Hastaneye vardık .

Üniversite hastanesi acili önünde Babamı aldılar.

Ben arabayı park edip geldiğimde,

Doktor sosyal güvenlik var mı ? diye sordu.

Var ama siz onu düşünmeyin lütfen gereğini yapın dedim.

Doktor Bey

-Zamanında gelmişsiniz biraz daha geç kalsaydınız hastayı kaybederdik. Kalbi tekrar çalıştırdık dedi. Babam tedavi etütlerin yapılışı hastane de yatışı 6 ay sürdü.

Sonra ameliyat kararı alındı. Bu altı ay içinde bir gün Yolda okuduğu şiiri sordum.

Devamını okudu

''Meyvesi olmaz selvi ile söğüdün
Tutar mısın Uluların öğüdün
İki eli göğsün de gerek yiğidin
Yiğit mağrurlanma ile bey mi olur''.

Babam bu şiiri önce ve sonra ezbere okudu

Bende anında ezberledim her zaman mümkün olmaz .

Babam 30 Nisan 2001 de ameliyat girdi.

Akşam kadar zor mücadeleler saat 24 dü geçe rahmetli oldu.

Ameliyat öncesi hastanede yatacak bir şeyler almak istedim aldırmadı.

Ameliyat öncesi hastanede Bana Bu gün 'EMRİ HAK VUKU BULACAK ''dedi

Gece yarısı köye telefon et mezarımı eşer ler Beni yarin köye götür dedi

Ben aynısın yaptım.

İşte bu şiir Babamın Zor anda okuduğu şiir Ben de ara sıra Sizlerle paylaşıyorum.

Hayat çok zor ama yaşamak bir görevdir

Yaşarken de yararlı olmaya çalışmak yine bir görevdir.

Şu an Babam ,Anam,Büyük Anam ve Tek Kız kardeşim Elifi Leyla aynı yerde .

Acar oba köyü mezarlığında Babam Bu köyde doğdu Anasın Mezarı buradaydı.

Hepsinin Benim için acı zor hikayeleri var.

Acılarını unutmak mı Mümkün değil.

Bu virüs sorunu hayırlısı ile biterse İnşallah mezarlara gidip ziyaret edeceğim.

Şimdi her gün evde dua ediyoruz

Allah'ım hepimizin Tüm geçmişlerimize Rahmet eylesin .