Maç sırasında tribünde gözlemlediğim, geçen her dakika da taraftarın umudunu biraz daha kaybetmeye başlaması oldu.
Elbette liğde ki konumu sebebiyle futbolcu arkadaşlarımızın stresli ve gergin olmalarını doğal karşılamak gerekir.
Fakat kazanmak zorunda olduğumuz bir maç var ve taraftarın beklentisi kazanmak için varını yoğunu ortaya koyan bir takım.
Bu beklenti içerisinde daha maçın 28 dakikasında herzamanki gibi uzun topla çıkıyoruz, forvetimiz topa sahip olmuş pozisyon yaratmaya çalışıyor
Allah için destek olan bir tek faruk var geriye kalan herkes taraftar gibi seyrediyor. Bu arada rakip takımdan yardım için geriye 4 kişi koşuyor. Şimdi, kazanmak zorunda olan bizim takım,karşımızda takımda banko oynayan 4-5 oyuncusunu kenarda bekleten bir rakip. Ve biz böylesi bir rakip karşısında dahi pozisyon üretmekte zorlanıyoruz
Oyuncularımızın yapısı gereği sürekli uzun top oynamak zorunda kalıyoruz bu tamam, ama uzun top oynamanında bir şekli, kuralı ve zamanı vardır ...
Maçın ilk dakikasından son dakikasına kadar uzun top oynayamazsınız. Bu ancak rakibinizin işine yarar. Kabul edelim oynadınız, o zaman da uzun atılan top sonrası destek için orta saha oyuncularımızın mutlak destek vermek zorunluluğu oluşur.
Bizim takım hem uzun top oynuyor hem de forvet oyuncularımız kaderiyle baş başa bıraklıyor. Böyle bir oyun şekli böyle bir tarz yok. Geçmişte bize bir şey olmaz diye diye liğden düşen birçok takım olmuştur hatırlatması bizden. Son bir hatırlatma daha bugün lig bitmiş olsa küme düşmüştük.
