Eski bir daktilonun hararetle vuran tuşlarının yankılandığı bir sabah, bu sabah.

Yaz kardeşim.

Bir yanda fikrinde ve eyleminde yeşermemiş ancak dilinde varlık gösterme çabasında olan, en büyük düşünürlerin insanlığa dair söylediği derin sözler.

Bir yanda insanlık için söylenen bu sözleri insanlığa zarar verenlerin kullandığı bir âlemin benliğimizde bıraktığı izler.

İki alem arası uçurum bir kısır döngü.
Bu döngünün en büyük sömürüsü pişti pişti gariban topluma döndü.

Körler sağırlar en çok yandaş dilsizleri ağırlar.
Dili olana kara çalar, olmayana alkış tutarlar.
Ne asalet susmakla gelir herkese, ne herkes alim olur iki özlü sözle.

Özü söz, sözü öz değilse adamın, adamlığın kitabına el uzatmamalı her daim.
Hata insana mahsustur ancak hatasıyla kaybolmamalı insan!
Doğrunun yörüngesinden şaşmamalı ki, hatasıyla çamurlaşan insanadır, "Gel ne olursan ol yine gel!" diyen o en büyük çağrı.

Çağrıya kulak kabartmalı.
Hak yoluna adım atmalı.
Varsa cesareti adamların, gerçeğin gözüne gözüne bakmalı, an gelip kaçmamalı, lafı kıvırmamalı.
Yeri gelince her şeyi bırakmalı, layık olmak için çabaladığına külfet olduysa varlığı, eyvallah diyip yoluna bakmalı.

Gerçeğe aşık, hakikat yoluna baş koymuş insanlarla uğraşmamalı, zira padişahım senden büyük Allah var, kibre düşüp ilâhi adaleti unutmamalı.
Hak Teâlâ çarparsa bizzat, kuyruğu kıstırıp başkasına çamur atmamalı, yedik içtik ayrı düştük diyerek beraber yürüdüğü yollarda kimleri koluna taktığını asla inkara kalkmamalı.

Ne zaman tecelli eder bilinmez ama edince güzel eder, iyi eder.
Bir karış çukurda en ağır hesap, insanı bekler.
İnsan insanlıktan çıkarsa, hesap biter, azap başlar.
Son pişmanlık fayda etmez, bir sağa bir sola döndürür bir karış toprakta Allah adamı.
Satırlarımın arasında kendini bulanlarlar ile mesajlarımın arasında kaybolanlar empatiyle iyice okumalı, anlamadıkları yer olursa açıp tekrar yapmalı.

Fıtrat seslenir özlük kaygısıyla, millet ses ver sözlük kaygısıyla.
İdrak büyük hediyedir vâkıf olana, olamayan büyük zibildir, geçmiş ola.
İncik boncuk takıp takıştırsan ne yazar, içi boşsa yüreğinin ve sözlerinin kaşına gözüne dolgu yaramaz, heryerinden hortlar.
Gözüm gözüne değmez yeri değişmiş belli ki, her tarafına beşi bir yerde taksan ne ki. O marka bu marka donanırsın, elin aşa beynin arşa değmez, konu mankeni gibi kalırsın.
Allah, uşağına, herifine yardım ede, masımı eline düşürmeye, yırak eyleye.
Dilin durmaz, hasetlik çenene işlemiş kötülük saçar, sensin hep bu millete çamur atan kötü ihtiyar.

Şaşar dururum bunca söze ne sağırlar var.
Bu sağırları elbet bir gün hak yerinde ağırlar.
İnsana olana çoktur bir satır, ağır gelir, olmayana satırlar dolusu hiciv göndersen ne anlar.
Ar damarı çatlamış insana ilişmez uhrevi kelimeler, dünyevi açıklıklar ile sürüyle gezer bu hazırcaya hamıt tipler.
Sağlarında sollarında himi bir, ağzı tek papağanlar, iş yokuşa gidince sahiplerinin de başına butururlar.

Ortamın kanseridir, insanlığın derdi.
Bu ruhu eksik, kaderi kara, erkeğiyle kadınıyla tüm çirkin suretlerin adıdır Yavan Tarhana.