Bir vatandaş olarak düşündüğümde ülkemizde hayat koşulları ne kadar da zor.. Faturalara gelen zamlar,benzine, ekmeğe, ete, süte yapılan zamlar, ekstradan çıkan bilmem ne vergileri.!! Ve tüm bunlar karşısında hakkımızı aramak konusunda ise kolumuzun kanadımızın kırık olması, ne acı öyle değil mi?? Üniversite mezunu kız ve oğullarımız üç kuruşa bile razı olup iş bulmaya çalışırken ve arayışlarında başarılı olamazlarken.. Hoş, iş başında olan doktorumuz, mühendis ve öğretmenimizin durumu da ortada.. Bazı toplumlar kendi vatandaşlarını sakınırlar, yani bir anlamda korurlar; bazı toplumlar ise kum gibi harcarlar. Vatandaşlarını sakınan toplumlar bilim ve ilimde ilerlemişlerdir.. Yani, sayısal çoğunluk değil de, kaliteli bir toplum hedefindelerdir. Bazı ülkeler ise insan sayısı ile uğraşıp durmaktalardır.. Nüfusumuz kaç kişi oldu? Kaçı bizden yana oldu? On yıl sonra üçer çocuktan kaç kişi ederiz, yirmi yıl sonra ? Amanın! Kim tutar bizi!!!Bazı ülkeler de vatandaşlarını korurlar; bilirler ki onlar iyi oldukça kendileri de var olacaklar! Bazı ülkeler ise yalnızca yandaşlarını korurlar, onların "Vatandaşı" yandaşlarıdır; geriye kalanlar düşmandır! Bazı ülkeler savaşa girmek istemezler, vatandaşını da harcamak istemezler, hem de dünya gözünde kötü olmak istemezler. Ki liderler de vardır ki ısrarla sahnenin önüne çıkayım diyen liderlerdir.. Ellerini ateşe uzatmak istemeyen bazı liderler işte bu "İlle de öne çıkayım, adımı dağlara ve taşlara yazdırayım" hevesinde olan bazı ülke liderlerini pıt diye gözlerinden anlarlar, pat diye gazı verirler, şıp diye sonucu görürler!
Bir vatandaş olarak; en çok koyan ne, biliyor musunuz, neyin gerçek, neyin doğru; neyin yalan, neyin mizansen olduğunu bilmiyoruz! Dış basın biz vatandaşlardan daha fazla bilgiye sahip; yine de her okuduğumuza, duyduğumuza ve hatta gördüğümüze güvenemiyoruz! Bir şaibe içindeyiz ki; kim ne derse inanacak, kim ne derse inanmayacak durumdayız! Körü körüne inananlardan olmadığımız sürece şaibeler içinde yuvarlanmaktayız! Ki; zaten zar-zor yaşamaktayız! Bir inancımız olsun, en azından! Yok! Yokluğa da alışır insan.. Enikonu, hiç sayılmaya da göz yumar eşi, aşı olmadıkça, zorla "Hiç" sizliğe itelendiğini fark ettiğinde kaybedecek bir şeyi, zaten, kalmamışsa eğer.. Ne inanç tutar artık onu, ne devlet, ne vatan!
"Hiç" yerine konulan insanlar haklarını aramaya kalkarlarsa "Her şey" olduğunu zannedenler kaçacak delik ararlar! Bir devir daim yasasıdır; hiçbir şey mutlak değildir ve her şeyin bir bedeli elbet vardır! Gün gelir bir işçi patron olur, gün gelir bir patron işçi! Başlığa dönersek; vatandaş hakkı diye bir şey vardır! Pek fazla hakkımız kalmamakla beraber, farkına varmamız gerekir ki, bizler birer vatandaşız! Hak ve hukukumuz vardır; her ne kadar hukuk artık bizden yana olmasa da! Olan hak ve hukukumuzla savaşa da hayır diyebiliriz! Yeter ki "Vatandaş" olduğumuzu unutmayalım! Her vatandaşın "Yandaş" olmayacağını, buna rağmen devletin yandaş olmayan vatandaşlar için de sorumluluklarının olduğunu unutmayalım; en önemlisi unutturmayalım!