Gaziantepspor dibine kadar indi. Toparlanma sürecinde yönetime takıldı. Yanlış, paralı transferlerle tribüne oynayan yönetim gemiyi karaya vurana kadar çabaladı. Şehir ayaklanıp kurtarma çabası karşısında ‘zordur bizden takım almak’ düşüncesi içinde karşılaşınca geri adım atmak zorunda kalıyordu. Takımı alıp kurtaralım hamlesi ters tepince Gaziantepspor iyice sahipsiz kalıp sonun başlangıcına yol veriyordu.
Olay olacak kongreler sonrası sağlam ellere teslim edilsin diye yola çıkanlar da eli boş kılıyordu. Kongreler göstermeki yapılıyor işin ehli olmayanlan göreve talip olmak için koşuyorlardı. İyi niyetle yola çıkan Mutlu Özpineci’ye rahat verilmeyince yeni bir senaryo başlamıştı.
Süper lig, 1. Lig, 2. Lig yolculuğu efsane takımı borçlarından dolayı dibe itiyordu. Sonuç orta da.. Gaziantepspor renkleri ve arması ile şimdi Bal liginde mücadele verecek. Dahası bitmedi, transfer yapamıyor, lisans hiç yapamıyor. Elindeki gençlerle Bal ligine hazırlanıyor. Avrupa’ya kafa tutmuş TFF liginde üç kategori de takımı bulunan Gaziantepspor sözün bittiği yerde. Gaskispor, Büyükşehir Belediyespor ve Gaziantepspor yapışık üçüzlerdi.
Her kulüp örnek almanın yanında beğendiği bir model oluşturmuş. Yanlış ellere teslim etmenin borcunu bu şehir ve Gaziantepspor yaşadı. Gaziantepspor bu şehir için olmazsa olmazdı. Ancak geldiği noktada herkes herşeyi zamana bıraktı. Gazişehir’i sevmeyenler yok değildi. Bu harcamalar Gaziantepspor’a yapılsa diyenler vardı. Zaman herşeyi ortaya çıkardı. Gazişehir ve yönetenler doğru işler yaptığı ortaya çıktı. Çünkü Gaziantepspor’a çakılacak her çivi yanlış yere gidecekti.
Şimdi bir gerçek var bu şehri ayağa kaldırın, Gazişehir sağlam adımlarla ilerliyor sağlam yönetimle yönetiliyor. Taraftar heyecan yaşamaya başlarken takımlarına sahip çıkmaya başladılar.
Gaziantepspor bitirilmiş olsa da gönlümüzde ve kalbimizde yaşıyor. Kirli eller yönetti ama sevgisi hiç bir zaman bitirilmeyecek.
Gözler Gazişehir de, Gaziantepspor’un yarım bıraktığı başarıya yükselip en azından Türkiye kupası final maçı oynaması.
