Pişmanım, hem de çok pişmanım. Ama elimden hiç bir şey gelmiyor. Neden mi? Hadi anlatayım size...1995 senesi. Henüz 17 yaşındayım. Babam olmadan üniversiteye kayıt bile yaptıramadım ve banka hesabı açtıramadım. İlk bankamatik kartım bile JUNIOR karttı. Hiç unutmuyorum. Karadeniz Teknik Üniversitesi Ordu Meslek Yüksek Okulu Elektrik bölümünü kazandım. Hayatımda ilk kez bu kadar uzakta ailemden uzakta kalacaktım. Ama şaşıracak şekilde güçlü çıktım, okudum ve benden çok daha büyük olan sınıf arkadaşlarım arasında hemen notlarımla ön plana çıktım. 2 yıl boyunca Onur ve Yüksek Onur belgeleri aldım. Adım öğrenci yurdunda İNEĞE çıktı. Ben kütüphanede ders çalışırken arkadaşlarım gezdi, tozdu, gününü gün etti. Bense hep sınıf ve bölüm birincisi oldum ve okulu bölüm 1. si olarak bitirdim.1998 senesi. Bu defa Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Ziraat Fakültesi Zootekni bölümünü kazandım. 2 yıl okuduğum Kahramanmaraş da da yine sınıf ve bölüm birincisi oldum ve Çukurova Üniversitesi Ziraat Fakültesi Zootekni bölümüne yatay geçiş başvurusu yaptım. En yüksek puan bende olduğu için ilginç bir şekilde torpilli biri olmadığı için yatay geçiş başvurum kabul edildi ve Çukurova da okumaya başladım. Burada da yine sınıf ve bölüm birincisi oldum ve lisans eğitimimi de derece ile bitirdim. Hatırlıyorum da hafta sonları okulun kütüphanesini görevli ağabeylerle birlikte açar ve birlikte kapatırdık. Bir sınavdan 95 bile alsam gider hocalarıma itiraz ederdim.2002 senesi. Gaziantep Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Biyoloji Ana Bilim Dalı Zooloji bölümünde yüksek lisans eğitimime başladım. Burada da yine en yüksek notları aldım. Bilin bakalım ne oldu. Kadro alamadım. Tüm koşullarım tutuyordu ama bilmediğim koşullarım tutmadı.2004 senesi. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Zootekni anabilim dalında doktoraya başladım. Yine KPDS, ÜDS, LES vb tüm sınavları geçtim. Doktora not ortalamam 100 olmasına rağmen bilin bakalım ne oldu. Kadro sınavına bile alınmadım. Başka kişiler layık görüldü. 2006 senesi. Bu defa şansımı yurt dışında denemeye karar verdim.
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego yani Varşova Tarım Üniversitesine Erasmus sınavını 1. olarak kazanarak gittim. Orada o kadar başarılı oldum ki o zamanki Birleşmiş Milletler Dünya Tarım Örgütü Polonya sorumlusu Elzbieta Martyniuk'dan referans mektubu aldım ve doktora teklifi aldım. Bilin bakalım ne oldu. Çeşitli engeller çıkarıldı ve ben Polonya da kalamadım.Kısacası sözü şuraya getirmek istiyorum. KPSS de branşımda Türkiye 60. sı oldum yine de atanamadım. Hiç olmayan bir kural getirildi. Askerlik şartı. Hemen askere gittim yine olmadı. Çok çalıştım. Kendime hiç ama hiç zaman ayırmadım. Derslerde not tuttum. Sınıf arkadaşlarım hatta hocalarım bile defterlerimin fotokopilerini çektirdi. Kırtasiyeler çok iyi paralar önerdi almadım. Üniversite hayatımı kendi kendime cehenneme çevirdim. Genç arkadaşlarıma tavsiyem şudur ki başarı her zaman çalışarak gelmiyor. Mutlaka kendinize zaman ayırın, gezin, tozun, eğlenin. Zaten başarılı olmakla bir yerlere gelemiyorsunuz. Bari hayatın tadına varın. Ben 43 yaşındayım ve geriye dönüp baktığımda çok pişmanım. Kurtlar vadisi dizisine hatim indiren akşama kadar yatan arkadaşlarım Doçent Doktor oldular. İş çalışmakla olmuyor yani...