Yakın döneme tecrübe ve düşünceleri ile ışık tutan değerli fikir insanı Cemil MERİÇ ünlü eseri Kırk Ambar'da ; "Karanlıkları devirmek ve aydınlık bir çağın kapılarını açmak için en mükemmel silah: kalem. Sözle, yazıyla kaza-nılmayacak savaş yok, kalem sahiplerine düşen ilk vazife: telaş etmemek, öfkelenmemek, kin kışkırtıcısı olmamak, halkı okumaya düşünmeye, sevmeye alıştırmak. Bir kılıcın kazandığı zaferi, bir başka kılıç yok edebilir. Kalemle yapılan fetihler, tarihe mal olur, tarihe yani ebediyete" diyerek yol tarif ediyor düşünmeyi, düşündüğünü satırlara dökmeyi ve düşündükleri uğrunda mücadele etmeyi kendisine kutsal bir görev sayanlara.Bulunduğu toplumun kaybolan değerlerine seyirci kalmayı kabullenemeyenlerin, kişiliksiz kişilerin hatta olayların arka planında kalan fikirlerin, ideolojilerin hiç tartışılmadığı bu dönemde, okumaktan çok duyulanlara itibar edilen günümüz toplumunu gerçekliğine inandıkları konusunda aydınlatmak toplumsal vazifesidir diye düşünüyorum.Yıllardır "izm"lerle kafası karışan bir toplumda, ortaya çıkan faklı "izm"lerin hayatlarımızı kuşattığı bir dönemde ve hatta bir kesimin idoloji uğruna koşulsuz teslimiyet içerisinde olduğu bir ülkede, idealizm adına bilinç oluşturmak, herkes tarafından bilindiği halde satırlara dökülmemiş doğru bilgiyi paylaşmak defalarca tekrarlamak, "yazarda aynı benim gibi düşünmüş" dedirtmek yerine "bunu daha önce düşünememiştim ama, galiba yazar haklı" yada "belki şimdi anlayamıyorum , birkaç gün sonra anlarım" diyecek kitleler oluşturmak kolay olmasa gerek.Şahsi menfaatlerini ülke ve toplum menfaatlerinin üzerinde gözeterek gazetecilik yapanların sayısının giderek çoğaldığı, gazetelerini televizyonlarını rant aracı olarak bazı kesimlerin hizmetine sunanların harman olduğu memleketimizde, kendini menfaatperestlikten soyutlamış birileri var, var ki varlıkları umutlandırıyor memleketin duyarlı insanlarını.Bunlardan biride "gaziantep27" ki bizde buradayız.Yazmak zor zanaat hele hele her doğruyu günümüz şartlarında yazabilmek daha da zor, yazmaktan amacım doğru yerde doğru kişilerle kendimce doğruları paylaşmak, herkesi memnun etmek , herkesime yaranmak gibi bir kaygım yok.Hedefim insanların mahremine girmeden yanlışlara parmak basmak.Bunu yaparken farkında olmadan üzdüğümüz, incittiğimiz hatta kızdırdığımız insanlar olacaktır, sudan korkan gemiye binmez onunda varsa bedeli başla göz üstüne .Üstat Cemil MERİÇ "Büyük yazar içinden gelen sesi olduğu gibi haykırandır, kelimeleri kullanırken güç sahibinin hoşuna gidip gitmeyeceğini düşünmeden yazandır" diyor günümüz gazeteciliğine mesaj verir gibi, amacımız büyük olmağa ulaşmak değil, içimizdeki büyük duygu düşünceleri burada korkusuzca açığa vurmaktır.Saygılarımla.