SANAT ÜRETİMİ

Şehrin patırtısından, trafiğinden hengamesinden bıkmış ve strese bürünmüş herkes, kimi deniz kenarında dalga sesleri ile mavinin sonsuzluğunda kendini rahatlatırken düşler, Kimi de ter temiz yem yeşil bir manzaraya bakan dağ havasını soluyan bir yaylada “olmaya devlet cihanda bir nefes sıhhat gibi” der.

Estetik ve sanat bunun neresinde diyeceksiniz?

Gelin derinliğine inelim.

Doğada öyle ahenk ve denge var ki; Ekosistem denilen bu denge bir yeşil döngü ile dünyanın kendi kendini onarmasının otokontrol sistemidir.

Kimin bilgisayarında manzara resimleri yok ki. Her çiçeğin, her ağacın, her derenin kendi güzelliğine rahatlayarak, hayran kalarak bakmıyor muyuz?

Biz insanoğlu olarak, ürettiğimiz fabrikalarda onca gürültü varken, onca elektrik ile onca işçi ve araştırma geliştirme ile ortaya çıkardığımız çikolatayı bir kenara koyalım, arının çiçek çiçek dolaşıp gürültüsüz bir şekilde ürettiği bala bakalım. Başı üretirken inşaa ettiği altıgen geometrik harikaya dalıp gidelim…

Biri şifa verirken diğerinin şifasını geçelim zararları olmasa kar sayıyoruz.

Hakeza meyve ağaçlarına bakalım ne elektrik yakar ne işçilik ücreti alır, ne fabrikalar gibi çevreye zarar verir, hem gürültüsüz çalışır, hem gölge yapar, hem havanı temizler, hem görsel bir sanat eseri doğal bir estetik yapıdır.

Sanat ilahi bir dokunuştur adeta, sanat doğanın ruhudur. Doğadaki geometrik uyumlar, renk cümbüşleri, denizi, okyanusu, şelaleleri ve daha binlerce görsel şöleniyle insanın aklına ilahi bir ayet gibi iniyor. Zira İslam Alimleri onun güzel isimlerinden SANİ ismini söylerken akıl gözlerimiz SANAT kelimesinin Yaradanın SANİ isminden türetildiğini kalbimize nakşediyor ve işliyor.

Zanaat ve sanat ilahi bir dokunuştur insana, işledikçe maharetler dökülür alın terinden, işledikçe edebi kelamlar fışkırır yürekten.

Doğanın bu sanat üretimine katılmazsak, teknolojik ağın karadeliğinde kirlenmiş bir dünyanın nefesini ciğerlerimizde bir kanser gibi solumaya devam edeceğiz toplumsal olarak.

Hem sokaklarımızın, hem binalarımızın, hem sosyal yaşantımızın bu ilahi dokunuşa ihtiyacı var.

Gelin sanat üretelim.

Mimarından, sanayicisine, halkından, yöneticisine…

Biz Doğanın Çocuklarıyız.

Biz Çeled Uşaglarız.

Sanat için varız.