dönüyor değirmen taş, taş değil
öğünüyor buğday, buğday değil
savrulan bir şey yok aslnda
çünkü insan henüz insan değil.(sayfa 13)

Oysaki ?Ademin hayvaniyeti yemekle, insaniyeti okumakla kaimdir?? diyordu Namk Kemal. Snf bilinci okumakla, öğrenmekle, bilinçle oluşur. Aksi haldeki şuursuz srarn sonucu , dişlilerin arasndaki etleriniz ve kannz, karanlklarn içinde yok olan hayatlarnz demektir.

direnmek tarihini anmsyor,
anmsyor kanl tarihini.
ihanetler, aclar
bir nehrin kvrmlar
dolanp duruyor
yüreğinde işçilerin( sayfa 15)

Gerisini Yalvaç'tan dinleyelim. ? ? Herkes ne denli mutluydu, çalşyor, karnn doyuruyor, yaşamn anlamlandryordu. Taki, snrlar çizilip buras benimdir?? diyenler çkana kadar. Sonra insann baş belas sömürü, gelip yerleşti. Sömürü demek, kand, gözyaşyd, bitmesi mücadele gerektiren uzun bir uğraşt. İşte ?buras benimdir?? , ?buralar benim olacaktr?? doymazlğ , 'karnmz doysun, aç kalmayalm, insan gibi yaşayalm' isteğini yaratt ve yetmedi düşman oldu. O günden bu güne, saysn bilemeyeceğimiz kavgalar sürüp gidiyor doymak bilmeyenlerle, doymak isteyenlerin mücadelesinde??
?Türkiye İşçi Snfna adl şiirinde Nazm Hikmet?in ??Gündüzlerinde sömürülmeyen/ Gecelerinde aç yatlmayan / Ekmek, Gül ve Hürriyet günleri? özlemi gibi.

adana scak,
ankara soğuk,
ama unutma anne,
direnişiniz
ülkemizi stacak
ne güzel söz değil mi anne
?tekel vatandr, Vatan satlmaz? (sayfa 26)

Ah kardeşler!.. Gerçekler ac, tekel satld elin gavuruna, tekel'le birlikte vatan satld. Etiyle ,derisiyle, kemiğiyle. Türkiye koskoca bir çiftlik, parlak tenli, renkli gözlü ecnebilere sunuldu 90 yllk Cumhuriyet?in bütün manevi miras. Duyanlar duymayanlara duyursun ? Bu köy satlk, tarlas, çiti, çubuğuyla, üzerinde yaşayan kadn, erkek, yaşl, genç her türlü canl mahlukatyla.?

ama gelin görün ki,
adm adm geldiler ve sustunuz,
sustunuz ve geldiler yan başnza,
medeniyet gitti gider,
gelin kendinize. (sayfa 34)

?İşçi Destan? bir Türkiye klasiği aslnda. AKP iktidaryla başlayan işten çkartmalar ve kamuya ait iktisadi kurumlarn yağmalanmas, elbette AB ?nin emri gereği, devleti ekonomiden çekerek halk vahşi kapitalizmin insafna terk etme siyasetinin de ta kendisi ayn zamanda.

********

tekel , sanmayn yanan bir sigara
duman havada, külü yerde,
anlk bir zevktir dudaklarda.
tekel, emektir, sudur,
kardeşliğidir emeğin
tekel, bayraklaşan addr,
direnmenin (sayfa 38)

Ankara?nn o emsalsiz kuru soğuğuna ve ayazna aldrmadan, Türkiye?nin yedi coğrafyasndan akn akn geldiler. Kimileri uykunun koynundayd, kimileri ?Vatan ve Emek? nöbetinde. Tekel işçilerinin direnişi, emperyalizme ve onun yerli işbirlikçilerine karş, mücadele takviminin içindeki onurlu yerini ald.

bizler tekel işçileriyiz
bunlar eşimiz, çocuğumuz, yarnmz,
onlarsa kirli su, uzak insan,
herkes biliyor ki,
emekle insanlaşyor zaman,
sizleri zamana çağryoruz,
zaman yitirmeden (sayfa 45)

Duyduk ki, kapitalizmin en ileri aşamas, etimize, canmza, kanmza, el emeğimize göz nurumuza talipmiş. Atalarmzn bin bir emekle yeşerttiği fidanlar birbir odun edilmekteymiş, Emperyalizmin çocuklar tarafndan.
Telekom, Seydişehir, Paşabahçe, Tekel, Limanlar, Bankalar, dahas ?elimde olsa, avradm dahi özelleştiririm?? diyenlerce talan ve yağma masum gerekçelerle meşrulaştrlmş.
Hrszlğn ve gaspn yasalara uydurulmuşluğu, yasalarca korunakl hale getirilmişliği var Manzara-i Umumiye?nin içinde.

bir çocuk moru öpüyor,
dudaklar kan,
çok uzak bir kentte,
annesi haykryor
ekmektir vatan (sayfa57 )
onlar da anlatacak bu destan
onlar kendilerini satanlar,
boşa gitmiyor elbet,
gözden dökülen yaş,
ellerin nasr,
pas tutan parmaklk( sayfa 58)

Hasan Hüseyin Yalvaç ?işçi destan?nn Sunuş?? yazsn şöyle sonluyor ?Vatan, yaşam, özgürlük, insanca yaşamak iştir, emeğin karşlğn almaktr. Bugün doğru düşünenlerin, doğru eylemleriyle doğru eylemlerle yanlş düşünenlerin doğrulaşmasyla karş karşyayz? Şiir hakldan yanadr??

İşte bu yüzden
bayrak oluyor tüm ezilenlere
direnmenin sesi
seviyorum ey insanlar
insanlaşmann eylemini

haydi birlikte
yeşertelim
bize ait her şeyi (sayfa 63)

Evet, şiir hakldan yanadr, Hasan Hüseyin Yalvaç'ta. Mücadele takvimi onu dik duruşuyla ve kalemini her zaman ezilen geniş yğnlardan yana kullanan bilinciyle tand. Kalemine kuvvet diliyorum kardeşim.