Sezonun ilk maçında Galatasaray deplasmanına giden kırmızı siyahlı Gaziantep temsilcisi takıma yapılan takviyelerle giden oyuncuların farkını oyun stratejisi anlamında hissettiği bir maç seyrettirdi bizlere.Aslında saha dizilişi, oyun pratiği, oyuncuların birbirini tanıması konularında Galatasaray'a göre çok daha avantajlı bir konumdaydı Gaziantep FK. Galatasaray'da geri dörtlü ve kaleci komple değişmişken (çok uzun süre oynamadıkları için Marcao ve Luyindama'yı da sayıyorum, ), ön alanda da Arda ve Emre takıma girmişken Gaziantep tarafında ise sadece Andre değişikliği vardı. Kalan 10 oyuncu zaten birbirini tanıyan, uzun süre birbiri ile antrenman yapan, maçlara çıkan oyunculardı. Buna rağmen, sahadaki görüntüye baktığımızda dağınık takım hüviyetinde bir Gaziantep gördük. Pozisyon hataları, kademe eksikleri, adam paylaşımı sorunları, pas trafiğinde ritmi bulamama temel problemlerdi.Saha dizilişini top sizdeyken değil, top rakipteyken anlarsınız. Yani top sizdeyken zaten hareketli olmanız, pozisyon değiştirmeniz, rakibin boş alanlarına koşu yapmanız beklendiği için dizilişin hiç bir önemi kalmaz. Ama savunma yapıyorsanız, aldığınız pozisyon sizin sahaya diziliş/yayılış şeklinizi belirler. Galatasaray takımı hücumcu bir orta sahayla sahaya çıkarken, Gaziantep geçen yıl olduğu gibi 5'li bir savunmayla sahada yer aldı. Yani yine takımın dizilişi, Sumudica'nın iddiası gibi 3-5-2 değildi. Bu bağlamda, Gaziantep ilk yarıda 5-3-2 dizilişinde yukarıda bahsettiğim 'adam paylaşımı, kademe eksikliği, pozisyon alma' gibi problemlerden dolayı 3 gol yedi. İlk goldeki penaltı pozisyonu haricinde yenilen 2 golde ve verilen 4 net pozisyonda, Gaziantep defans hattında derin boşluklar olduğunu ve Galatasaray'ın bu boşluklarda çok rahat şekilde golle burun buruna geldiğini gözlemledik. 2.gol; Kana Bıyık'ın aşırı özgüveni ile öne çıkması, topu orta sahada kaptırması ve geriye koşma yerine durup itiraz etmesi nedeniyle hızlı hücumda Falcao-Emre işbirliği ile geldi. Yine 3.golde de çabuk oyunla gelen Feghuli'nin çıkardığı topta Falcao bomboş pozisyonda hayatının en rahat gollerinden birini attı.İkinci yarıda, artık kaybedilen oyunda sürpriz peşine düşen Sumudica aslında doğru bir hamleyle Kubilay-Jefferson ve Kenan-Enver Cenk değişikliği yaptı. Bu değişiklik 5-3-2 olan sistemi 4-2-3-1'e getirdi. 4-2-3-1'de orta alanda daha sıkı bir takım olan Gaziantep bir daha derli toplu bir görüntü verdi. Andre'nin golünün ardından gereken baskıyı da kuramayınca maçtan mağlubiyetle ayrılan Şahinler, hazır bir görüntü vermemiş oluyordu. Maçta, takımın hazır olmadığını gösteren birçok pozisyonu rahatlıkla gözlemledik. Kornerlerde bile adam paylaşımında 'bu kadar da olmaz' dedirten basit görüntüler vardı. 185 cm boyundaki Babel'e eşleşmede 174 cm boyundaki ve hava hakimiyeti hiç olmayan Oğuz'un olduğunu görünce, takımın Galatasaray maçını zaten 0 puan olarak gördüğünü anladık.
Bizi üzen Galatasaray'a yenilmek değil, takımın sahada verdiği görüntüydü.
Son söz olarak, tecrübeli teknik adama bir not bırakmak istiyorum: Elbette, oyuncuların özelliklerini bizden daha iyi biliyor, antrenmanlarda gözlemlerini yapıyordur. Geçen yılki oyun şablonu bu forvet hattıyla bu yıl bize kaybettirir. Kayode, Twumasi gibi hızlı oyuncularla o oyunu oynarsınız. Ama devamlılık sorunu yaşayan Kenan, süratli olmayan Andre ve Muhammed ile aynı ani çıkışları yapamazsınız. Kaleye uzak oyunda bu oyuncular etkinliklerini yitirirler. Belki bu sözler Sumudica'ya değil de yönetimedir. Belki de Sumudica, durumdan hiç memnun değildir. Bunu da zaman gösterecek. İyi haftalar.