Prof. Dr. Ergun, 3 Aralık Dünya Engelliler Günü nedeniyle yaptığı açıklamada, engelli çocukların, sağlıklı çocuklar ile karşılaştırıldığında daha sedanter (hareketsiz) bir yaşam tarzı sürdürdüklerinin görüldüğünü söyledi. Engelli çocukların hareketsiz olmalarının, obezite riski ile diğer sağlık sorunlarını da beraberinde getirdiğini belirten Prof. Dr. Ergun, engelli çocuklarda, kardiyopulmoner endurans (kalp ve solunum sisteminin dayanıklılığı) düşük, kas atrofisi (kaybı), eklem kontraktürleri (kasın sürekli kasılması) riskinin fazla olduğuna dikkat çekti. Engelli çocukların kendilerine özel düzenlenen programlara katılmalarının yararlı olmasına rağmen, diğer çocuklarla katılacakları aktivitelerin sosyal engellerin ortadan kalkması açısından önemli olduğuna vurgu yapan Prof. Dr. Ergun, şunları kaydetti: “Ayrıca fiziksel aktiviteye katılım, sosyal entegrasyonu, kendini kabul etme, sosyal yeteneklerin gelişmesi yanında, engelli ve engelli olmayan çocukların kaynaşmasını sağlar. Çocukların engelli arkadaşlarını tanıması ve farkındalıklarının artması ilerde toplumu oluşturacak bu bireyler arasındaki engelleri de kaldıracaktır.”OYNAMALARINA İZİN VERİLMİYOREngelli çocukların diğer çocuklarla karşılaştırıldığında fiziksel aktivitelerinin düşük, spor ve rekreasyonel programlara (boş zaman değerlendirme etkinlikleri) katılımlarının oldukça sınırlı olduğunun görüldüğünü anımsatan Prof. Dr. Ergun, şu bilgileri paylaştı: “Yapılan istatistiklerde engelli çocukların 1/3’lük kısmından daha fazlasına oyun oynamaları için izin verilmediği tespit edilmiştir. Bunun nedenleri arasında; çocuğun fonksiyonel limitasyonları, yüksek maliyet ve pahalı ekipmanlar, motivasyonun olmaması ve güvensizlik, aile ve arkadaş desteğini olmaması, transfer problemleri, imkanlar konusunda bilgi yokluğu, uygun programların ve uyarıların olmayışı, zaman, aktif olmayan rol modeli, uygun olmayan çevre sayılabilir. Engelli çocukların spor ve fiziksel aktivitelere katılımını kısıtlayan en önemli faktörler arasında çevresel ve ailesel faktörler bulunmaktadır. Toplumun engelli çocuklara bakış açısı, düşük performans beklentisi, yaralanma korkusu, sosyal ayırımcılık gibi yaklaşıklar da katılımı etkilemektedir.” HABER MERKEZİ