Her yönü ile kritik bir maçtı..Çünkü Samsun ve Manisa henüz pes etmemiş, kümede kalma umudunu kaybetmemişti..Zaten düşme barajı da belli olmadığı için Karabük öncesi hepimizin kafasında "acaba"lar cirit atıyordu.. Tek güvencemiz Karaman sonrası iyi oynamaya başladığımız ve takım ruhunu yakalamış olmamızdı..Bu havanın Karabük maçında da devam edeceğini düşünüyorduk..Nitekim ilerleyen dakikalarda bunu net şekilde gördük.. Bir Gaziantepspor'a baktık, birde Karabük'e..Bir tarafta bütünleşmiş bir Gaziantepspor, diğer tarafta 37 puanın vermiş olduğu rahatlıkla çok da iyi görüntü vermeyen ve deplasmanlarda hiç varlık gösteremeyen bir Karabük.. Ama zaten bu Gaziantepspor karşısında, evinde sürekli kazanan ve aldığı o puanlarla 37'ye ulaşan o Karabük'ün iyi oynaması gerçekten çok zordu.. Çünkü kırmızı siyahlı takım, ilerde basıyor, ortada sıkıştırıyor, defansında ise zamanında hamleleriyle rakibine nefes aldırmıyordu.. Bu görüntüyle Karabük'ün Kamil Ocak'tan puanla ayrılması adeta imkansızdı..Nitekim öyle de oldu..Cenk'in nihayet golü hatırlamasıyla gelen skor, Sapara'nın penaltısı ve Muhammed'in perdeyi kapatan vuruşuyla Karabük'ü adeta çaresiz bırakıldı.. Gaziantepspor için artık endişelenecek birşey kalmadı diyebilirim. Çünkü dün Samsun mağlup oldu..Manisa bugün Beşiktaş'a karşı ne yaparsa yapsın bizi ilgilendirmiyor.. Tüm sonuçları artık Antalya düşünsün..Ama çok büyük bir sürpriz olmaz ise, Ankaragücü'nden sonra Samsun da küme düştü diyebiliriz. Manisa'nın da bugünkü Beşiktaş maçıyla ne olacağını hep birlikte göreceğiz..