Bugün Sizinle okuduğumda çok üzüldüğüm, sizlerin okuduğunuz da "yuh bee insanlık ölmüş mü" diyeceğiniz bir olayı paylaşmak istiyorum. Yazı ve haber kaynağı, kendisini Şehit Yakınları ve Gazi arkadaşlarına yardım etmeye adamış Değerli arkadaşımız Gazi Üsteğmen Hamit YILDIZ'a ait. Yazıyı okuyup olayın iç yüzünü öğrendiğimde içim sıkıldı, insanlığımdan utandım. Mevkisi makamı ne olursa olsun bu ülke uğruna canını feda etmiş her şehidimizin hatıralarına sahip çıkmak zorundayız. Neredeyse PKK'lı lara bile değişik sosyal haklar verilecekken Korucu Şehidin emanetini ortada bırakma hakkımız yok. Biz bu yetimlerle ilgili elimizden geleni yapacağız yardımcı olmak isteyen duyarlı insanlarımız olursa yardımlarını bekliyoruz. Ancak herkesten önce devletin bu çocuklara kol kanat germesi gerekir. "Bir yetim Şehit Yetimi... Her ne kadar SGK vazife maluliyeti kapsamında emekli etmese de ailesini, bu insan operasyon esnasında kalp krizi ile Şehit olan köy korucusunun bizlere emaneti... Resmiyette Şehit maaşı bağlanmamış olsa da, Her şey resmiyet mi? Sorumluluğun vicdani boyutu yoksa tükendi mi? Susup, günlerdir bir çözüm üretilir diye beklediğimiz bu biçarelere uzanacak mı acaba, Devletin şefkatli eli? Evet, günlerdir güzel bir haber bekliyoruz... Birileri çıkıp bu yetimlerin elinden tutar diye bekliyoruz... Maalesef bu haykırışa kulak veren bir yetkili henüz çıkmadı... Sessizlik içinde, karanlık kuytu bir köşede, hiçbir şey duymadan, görmeden, bilmeden yaşamak isteyenler, bugün sorumluluğunu taşıdıkları insanların sorunlarını sorunu bilmemenin ve çözüm üretmemenin vebalini, öbür tarafta nasıl ödemeyi düşünüyorlar? Kim bilir, belki de ne yapabilirim diyorlar.. .Aslında yapılmak istendikten sonra, neler yapılmaz ki... Yeter ki siz çözüm üretmeye odaklanın, yeter ki siz Şehit yetiminin sorununu kendi sorununuz bilin... Yeter ki siz, size kanunla verilen görevlerin anlamını ve bu işin vebalini yüreğinizde duyarak çalışmalarınıza yön verin... Zaten gerisi kendiliğinden gelecektir... Bugün Şırnak ilinin ücra bir köyünde, evi yıkılan ve sağlık ocağının lojmanında hayatını sürdürmeye çalışan sahipsiz yetimleri görmezden gelin siz... Sahipsiz olduklarını da düşünmeyin. Siz bu yetimlere sahip çıkmazsanız eğer, biz gerekli izinleri alarak yardım kampanyasına başlayacağız. Biz bu soruna çözüm ürettiğimizde, siz o gün kendinizden utanacaksınız... Bugün şahsım olarak mail ile gerekli bilgilendirmeyi yapmış olduğum, başta Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı ile Şehit Aileleri ve Gaziler Daire Başkanlığının konuya el atmasını ve bir ekip görevlendirerek yerinde durum tespiti yaptırmalarını isterdim. Bir görün bakalım ne durumda bu insanlar? En azından hiçbir şey yapmasanız ya da yapamasanız bile manevi anlamda yanınızdayız mesajını vermeniz gerekmez mi? En azından Şehit yetimleri biz sahipsiz değiliz desinler. Bizim de arkamızda Devletimiz var, babamız bu Vatan için görev yaparken Şehit oldu, Devletimiz bizim arkamızda desinler... Köylerinden taşınmayı düşünen ve başka bir yerde yeni bir hayat kurmayı planlayan bu insanlara Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışma kapsamında en azından yol ve diğer masraflarını karşılayacak şekilde sembolik bir şekilde yardımcı olunamaz mı? Şehit yetimi kardeşimiz beni aradığında telefonda hıçkırıklar içinde aynen şöyle diyor; "Bizim sahibimiz yok, kimsesiziz, kimse arayıp sormuyor..." Öyle deme değerli kardeşim...Bil ki tüm Şehit Aileleri, Gaziler ile Harp ve Vazife Malulleri senin ve şahsında tüm Şehit yetimlerinin arkasındadır. Evvel Allah biz senin sorununu çözeceğiz... Bekleyişimiz ve suskunluğumuz, bu konuda sorumluluk taşıyan Makamların, konuya el atacağına inancımızı kaybetmeyişimizdendir... Biraz daha bekleyelim..." Hamit YILDIZ Gazi Üsteğmenhttp://www.gazihaber.com/kose-yazisi/511/guzel-bir-haber-bekliyoruz.html