Üstesinden gelindiğinde, amacını gerçekleştirdiğinde hissedilen duyguya başarı diyebiliriz. Başarı, her insanda mutluluk ve heyecan hissettirir. Hayatımız boyunca başarı duygusunu hissetme ihtiyacını zaman zaman ararız.

Aileler elbette ki çocuklarının başarılı olmasını isterler. Okul hayatları boyunca aileler, çocuklarından derslerinde başarılı olmalarını, sınavlarından yüksek puan almaları noktasında gayret göstermelerini ve sonucunda başarıya ulaşmaların talep ederler. Tabii bu noktada çocuğun başarıya ulaşmasında ailenin önemli bir rolü vardır. Aile tüm kaynaklarının çocuklarının önüne serip daha sonra bir kenara çekilerek çocuklarının başarılı olmasını beklemesi anlamsız olacaktır. Bu, hiç kitap okumayan anne ve babanın çocuklarından kitap okuma alışkanlığı elde etmesini beklemeye benzer.

Aileler çocuklarının mutlu ve başarılı olmasını istiyorlarsa ki istiyorlardır bu noktada kendi sorumluluklarını muhakkak yerine getirmeleri gerekmektedir. Muhakkak ki öğrenci başarısının arkasında ailenin önemi çok büyüktür. Bu anlamda anne ve baba olarak yapabileceklerinin farkında olması gerekmektedir.

Çocuğunuza güvenin…

Güven duygusu gelişen çocukların sorumluluk duyguları da gelişir. Karar verme fırsatı tanıyın. Sorumluluk duygusuna sahip çocuklar kendilerine güvenerek doğru karar vermeye daha yakındır. Çoğunuza ‘Çalış!’ demeyin. Çalışma hevesini kırmadan çalışmanın öneminden bahsedin.

Hedef belirlemede rehber olun… Çocuğunuza omuzlarına taşıyamayacağı hedefleri önüne koymayın. Yetenekleri ve ilgi alanlarına göre başarması muhtemel hedeflerden işe başlayın ve adım adım ilerleyin.

Çocuğunuzun kaygılarını arttırmayın ama kaygısız çocuk da yetiştirmeyin. Kaygının azı fayda çoğu ise zarardır. Az kaygı, sorumluluk bilincini ve hedeflerini gerçekleştirmek için motivasyon kaynağıdır.

Ortak kararlar alın…

Çocuğunuz demokratik bir ortamda büyüsün. Söz sahibi olsun ve evde alınan kararlarda verebileceği bir oyu olsun. Otoriter aile olmaktan uzak durun.

Çocuğunuzu başkaların çocuğuyla asla kıyaslamayın. Her çocuk özel ve tektir. Çocuğunuzun bireysel farklılıkları çocuğunuzu diğer çocuklardan ayırır. Kıyaslama yapıldığı zaman çocukların anne-babalarının kendilerini sevmediğini ve kabul etmediğini düşünürler. Bunu yapan ebeveynler çocuklarının daha hırslı davranmaları için yaptıklarını düşünebilirler fakat bu ileriki yaşlarda ilişkilerinde sorun yaşayabilmesine sebep olabilir.

Veliler davranış ve söylem açısından çocuklarının hedeflerini gerçekleştirmede doğrudan ya da dolaylı etken sahibidir. Veliler olumlu tutum sergilemeyi hayatın bir felsefesi olarak görmelidirler.