Nasıl anlatsam nerden başlasam bilemiyorum. Kelimeler kıfayetsiz, duygular tarifsiz. Meğer Feneri yenmeyi ne kadar özlemişiz. Bu zafer sıradan bir zafer değil, aklın mantığın ve duyguların zaferidir. Öylesine ve tesadüfen kazanılan bir maç asla değildir.Bir maç ancak böyle analiz edilebilir.. Ve Fener ancak bu kadar aciz bırakılabilir. Bu yüzden Nurullah Sağlam ve ekibini, aslan yürekli futbolcularını kutluyorum.En çok neye sevindim biliyormusunuz ? Bir tek topu dahi şişirmeden akıllı oynadık. Ayağa sağlam kısa pas; tık tık tık...
Mekik dokur gibi !
Fenerin bam teli Alexi; kopardık.. Silahı öl toptu; öldürdük.. Zaafı sol kanadı ve ön liberosuydu; golü ordan attık.
Hele Zurita, İvan, Erman, Tabata ve Murat Ceylan o kadar güzel ayağa kısa paslarla oynadılar ki, şiir gibiydi..
Polat, helal olsun sana.. İki önemli pozisyonda nefis kademe yaptı ve golü önledi. Ondan öncesi defanstan aldığı her topu olumlu kullanıp takımını hücuma çıkardı. Evet, yüreğimiz soğudu. Nakış işledik, Feneri pas trafiğimizle boğduk.
oohhh... Bugünleri de görmek varmış..