Bu ülkede en zor işlerden birisi bir şair olmak bir de şoför olmak sanırım. Son zamanlarda buna bir de Başbakan olmak eklenebilir diye düşünüyorum. Başbakanımızın şiir sevdiği düşünüldüğünde onun işi iki kere daha zor bence...
Ülkemizde şiir kitapları, deneme ve makale kitapları çok fazla okumak için tercih edilen kitaplar kategorisinde yer almamaktadır. Hatta yayınevleri şiir kitapları basmamak için adeta yemin etmişlerdir. Özellikle kendini ispat etmeye çalışan şairler, şiir kitaplarını para vererek bastırmakta ve kendi reklamlarını yapmaya çalışmaktadırlar.
Eğer bir TV veya RADYO tandanslı şair değil; üstüne üstlük bir de sesi de güzel değilse 'yandı gülüm keten helva', en güzel şiiri kitabını yazsa dahi insanlar tarafından, popüler olmadan asla ama asla tercih edilmeyecektir...
Şairler de sosyal medya üzerinden kişilere ulaşmaya çalışmakta, 'körler sağırlar birbirini ağırlar' misali antolojiler çıkarmakta, bu çıkarttıkları antolojileri kendileri bile okumamaktadırlar. Bazı UYANIK yayınevleri de şairlerin bu zaafından istifade etmek için cirit atmakta, paralarla kitapları basıp götürmektedirler... Sosyal medya çıktı şiir bozuldu diyorum hala beni anlamıyorsunuz... Neyse...
Hem şiir siteleri hem de şiir müdavimleri de bir hayli fazladır. Onlarca şiir sitesinin onlarca üyesini görebilmektesiniz. Kitap alan ise neredeyse bir elin parmakları kadar az... Çünkü zaten istediği kadar şiiri, hem de istediği şairden internetten okuyabilmektedirler...
Şiir sitelerinde de çok az şiir okunmakta herkes kendini tanıtma gayreti içinde debelenip durmaktadır. Aradan yapılan toplantı ve etkinlik adı altındaki bir araya gelmeler ise maalesef amaca hizmet etmemektedir. Çünkü şairler kadar egoları yüksek bir başka kesim yoktur hayatta. Şairler kadar kıskanç ve bencil kendinden başkasını görmeyenler de yoktur...
Kendileri kendilerine uygulamadıklarını, başkalarından bekleme garipliği içinde maalesef 'sanatsal' hayatlarına devam etmektedirler.
Ben de bu eleştirilerden nasibini alan birisi olarak gittim şiir kitabı çıkardım. Hece ve serbest şiirlerimi bir araya topladım. Benim tek şansım para vererek şiir kitabı çıkarmamak oldu. Eh sesim de fena değil, şimdi patlama yapacağım günü bekliyorum... Ne kadar saçma...
Şaka bir yana bu eserime destek olan Esra Demirel diye bir dostla tanıştım. Kitabımın reklamını benden, akrabalarımdan ve herkesten çok daha iyi yapıyor. O yüreği güzel hanıma teşekkürlerimi iletmek istiyorum. Kişilere imzalı kitap istiyor, sonra tek tek dağıtıyor, resimler çekiliyor ve internete koyuyor. Valisinden-sanatçısına politikacısından en sade vatandaşa kadar herkese eserlerimi ulaştırmaya gayret ediyor...
Ben de ona dualarımı gönderiyorum. Rabbim sayısını arttırsın diyorum. Böyle yüreği güzel şiir sevdalılarına herkesin ne kadar da ihtiyacı olduğunu biliyorum. Onun ve az olsa da candan şiir sevdalılarının sayesinde şiir kitabımın 1. baskısı bitmek üzere. Kısmet inşallah diyelim...
Gaziantep Kurtuluş Destanı, Şahin Bey, Şehit Kamil adlı şiirlerimi yaşadığım şehre ithaf etmiştim. Şimdilik onu da keşfeden olmadı...
Bekliyoruz sabırla...
Her neyse bu kadar serzeniş ve reklamdan sonra bu yazıyı okuyanların ne diyeceğini de biliyorum ama olsun. Emeğimizi kıymet bilmeyenlere sunmaya devam ettiğimiz müddetçe gerçek anlamda ürettiklerimizin değeri asla bilinmeyecektir...
Esra DEMİREL, sana şükranlarımı sunuyorum...
