10 sene önceye gidiyorum böyle değildik.. Son 5 seneye bakıyorum yine değildik.. Şimdi beğenmeyip eleştirdiğimiz o eskiyi bile mumla arar olduk.. Ben işimi düşünüyorum herkes gibi.. Dolarla işimiz olamaz diyorum ama var.. Kalıbımız, kağıdımız, boyamız dolara bağlı.. Son 1 seneden beri herbirinin fiyatı yüzde yüzü geçti.. Alım gücümüz azaldı, borçlar birikti.. İç piyasada peşpeşe gelen zamlar zaten hepimizi darmadağın etti.. Elektrik çarptı, yakıt dahil neye uzatsak elimizi yaktı.. Ve sonunda yaşadığımız Dolar kepazeliği yüzündün hepsi tavan yaptı..Haliyle bizler gibi, sanayici de, orta ölçekli işletmeler de, inşaatçılar ve esnaf da yolun sonuna geldi.. Ayakta kalan kalacak elbette.. Ama çok net söylüyorum, bizim gazete olarak işimiz çok zor.. Bir süre siyah beyaz baskıyla devam ederek, hatır gönül ile gönderdiğimiz gazeteleri keserek, kısıtlamaya giderek yaşamaya çalışacağız.. Sonrası ne olur bilemem.. Esnaf da öyle.. Küçük işletmeler ile sanayiciler ve inşaat sektörü de öyle olacak bir süre.. Sonra ??? Sonrası zor işte.. Kapatmalar, işten çıkartmalar başlayacak.. Organize Sanayi başta olmak üzere, Küçük sanayide in cin top oynayacak.. Caddelere, sokaklara mahallelere işsiz insanlar dolacak.. Hırsızlık artacak, gasp olayları çoğalacak.. Mutlaka ayakta kalan kalacak.. Krizden nemalananlar sahne alacak.. Fırsat bu fırsattır deyip zorda kalan fabrikalara iş yerlerine çöreklenip ele geçirilecek.. Bankalar harekete geçecek.. Zaten organizenin büyük bölümü onlar sayesinde ayakta kalıyordu, bundan sonra hesaplar yeniden gözden geçirilecek.. Azıcık zorda olanın gözünün yaşına bakılmayacak.. İcralar, hacizler başlayacak.. Yatırımlar azalacak, borçlar çoğalacak.. Bizim gibi küçük işletmeler yavaş yavaş batacak.. Çok karanlık bir tablo var önümüzde.. İyi şeyler yazmak için bakmaya çalışıyorum ama tünelin ucunda notka kadar ışık bile göremiyorum..
ALLAH HEPİMİZİN YARDIMCISI OLSUN..