Başlıkta ki kelime son yılların en moda hakaret ifadesi oldu. Ben yazımda başlık haricinde bu kelimeyi kullanmayacağım. Başlık içinde özür dilerim. Başka türlü konuya giremedim.
Kelime anlamı olarak Şeref:
Başkalarının gösterdiği saygının dayandığı kişisel değer, onur.
Erdem, gözü peklik ve yetenekle kazanılmış iyi şöhret.
Büyüklük, ululuk, üstünlük anlamına gelen erkek ve ya kadın adı.
Şeref (din), insan olma erdemlerinin tümüne sahip olmak.
(Siz) eki şeref kelimesinin arkasına gelerek olumsuzluk yaratıyor. Yani siz'e sahip bir şeref, doğrudan şeref'ten yoksunluğu ifade ediyor. Yukarıda yazılan tanımlamaların hiç birisine sahip olmayan kişi anlamına geliyor. Pek hoş bir ifade değil aslında, doğrudan kişiye yönelik ciddi bir hakaret.
Pekâlâ, kime karşı kullanıyoruz bu ifadeyi.
En ağır suçluya, en çok kızdığımız herkese rahatlıkla söylüyoruz.
Haberlerde izlediğimiz bir haine de, teröriste de, katile de,
Çocuklara tecavüz eden sapığa da, kapkaççıya da,
Kızdıklarımıza da söylüyoruz.
Sağımızdan geçen veya önümüzde çok yavaş giden araç şoförüne,
Borcunu ödemeyen müşterimize, maaş ödemeyen patrona, işini iyi yapmayan işçiye
Beğenmediğimiz siyasetçilere,
İmrenerek kızdıklarımıza da söylüyoruz.!!
Hortumcuya, rüşvetçiye, yolsuzluk yapana,
Cebinizde ki parayı çalıp zengin olan üçkâğıtçıya da,
Sevdiğimiz herkese de söylüyoruz.
Bir yumurcak beklenmedik şirinlik yaparsa, hem de kerata ekleyerek,
Sizin aklınıza gelmeyen hoş bir espri sahibine,
Olması zor bir işinizi kolaylıkla halleden bir dostunuza sevgi ile,
Hatta kendinize bile,
Yalanım varsa şe…sizim.. gibi
Ama birçok kişide biraz korkutucu olsun diye özellikle kullanıyor.
Hani mafya lisanı gibi bir havası var hakaretin. Vay şe..siz!!
Etkileyici. Birkaç kabadayılı filimde babalar söyledi bu kelimeyi.
Kimin kullanabileceği ile ilgili bir fikriniz var mı?
Ben derim ki bu kelimenin veya benzer ifadelerin bir ruhsatının olması gerek. Ancak buna sahip olan kişiler bir başkasına karşı kullana bilmeli. Aksi halde, iki pişkin karşı karşıya geldi ise “sen nesin ki kardeşim bana söylüyorsun” derler adama. Lafınız yerini bulmaz. Deve ile yılan hikâyesine benzer bu işte. Veya tencere-tava sohbetine benzer. Güldürürsünüz insanları kendinize.
