Annem tarafı şerbetçilerdendir… Soyadı kanunu çıktığında ise başka bir ailenin aynı soyadını almış olduğundan şerbetçi soyadını almayıp soyadlarını “Budumlu” olarak tescil ettirmişlerdir… 6. kuşaktan damat Halil gezer eşiyle birlikte bu geleneği hala sürdürmektedir… bu sıcak yaz gününde şerbeti yudumlayınca anılar tazelendi ve Halil Gezerin şerbeti elektronik ortama taşıdığını öğrendim ve www.serbetcihalilgezer.tr.gg adresinden aldığım bilgiler…
Gaziantep'in en eski mesleklerinden biriside meyan şerbetçiliğidir... Bu mesleğin Gaziantep deki öncülerinden Şerbetçi İmam ve Mustafa Budumlu çocukları Şükrü, Hasan, Sait, Adil ve Habeş, Bahittin Budumlu ve damadı Şerbetçi Hacı Hasandır… Şuan 6.kuşak olan Halil Gezer bu mesleğin son temsilcilerinden birisidir. Meyan şerbeti bir şifa kaynağıdır... Dünyanın en eski ilaç hammaddelerinden biri… Şu an Batıda Kanserden kemik erimesine mide rahatsızlığına kadar birçok hastalığın tedavisi için araştırmalar yapılmaktadır...
ABD de AİDS ve hepatitlerin, Çin de ise SARS gibi hastalıkların tedavisinde kullanılmaktadır… İşte bu şifa kaynağının temsilcilerinden olan Halil Gezer çok emek isteyen bu işi yapmakta azimli… Çünkü bu işi çok seviyor… Bir dede mesleği ve sonrasında baba mesleği... Aslında şerbet tüm alile fertlerinin çalışmasının bir ürünü… Hem emek hem lezzet hem de titizlik...
“bitkinin özellikleri…”
Bitkiler âleminin Leguminosac familyasında Glycyrrhiza glabra ismiyle yer alan bu bitkinin esas kullanılan kısımları üç senelik kuru kök ve rizomlarıdır... Meyankökü bitkisi 90–120 cm boyunda, gövdesi yukarıya doğru veya yataydır. Bileşik yapraklıdır. Salkım şeklindeki çiçekleri ise genellikle mavimsi veya koyu leylak renginde olup haziran ve temmuz aylarında açarlar. Kökleri 0,5–2,5 cm çapında ve 15–50 cm uzunluğunda silindir çubuklar halindedir..Tadı önce tatlı, sonra acımsıdır. Kabuklu olanları esmer renkte, kabuğu soyulmuş olanlar ise sarı renktedir… Meyankökünde nişasta, şeker, zamk, reçine, flavon türevleri ve glisirizin bulunur. Glisirizin, glukozit yapısında bir madde olup meyan kökünün etkili maddesidir. Tadı şekerden elli kat tatlıdır. Köklerdeki oranı İ 5-13 arasında değişir. “ramazan sofralarında…” Sıcak yaz aylarındaki Ramazanlarda iftar sofra¬sında Meyan Şerbeti bulundurmak Gaziantep'te vazgeçilmez bir tutkudur… Öğlenden sonra şerbetçilerde oluşan kuyruklar iftar saatine kadar devam eder… Poşet içindeki şerbetini eline alan Antepli, büyük bir keyifle yorgunluğu biraz azalmış bir şekilde evinin yolunu tutar. “şerbetin sebil edilmesi…”
Bazı hayırsever kimseler çarşıda gezen bir şerbetçi ile anlaşarak güğümündeki şerbetini ücretsiz olarak halka dağıtmasını ister ve şerbetçiye bunun ücretini öder… Şerbetçi de bu işi yaparken “sebil ha, sebil ha” diye bağırarak yoldan geçenlere ve o anda etrafında bulunanlara şerbeti bitinceye kadar dağıtmaya devam eder… Ayrıca cuma günleri namaz bitiminde cami önlerinde ve mezarlıkta cenaze defnedildikten sonra şerbet sebil edenler olur… Bu güzel gelenek Antep'te halen devam etmektedir... Şerbetle ilgili daha fazla bilgiyi yukarıdaki siteden edinebilirsiniz… Afiyet olsun… Dünün sözü: “aklın üç işareti vardır; İyi düşünmek, iyi söylemek, iyi yapmak…” (Demokritos) Bu gazete ve her gazeteyi “okuduktan sonra” lütfen okunacak bir yere bırakın… Hiç bir yazının “son kullanma tarihi yoktur…”
[email protected]