Her insan her zaman, haklı değildir. Mantık açısından, mümkün değildir. Herkesten akıllı, birisi her zaman çıkar. Ona saygı duymak, bir erdemdir. Zaaf ve tutkular, herkeste farklı.
İnsanın insana, benzemez aklı. En özel duygular, gönülde saklı. Bunu normal gören, kavgasız yaşar. Bazen biri haklıdır, bazen diğeri. Kişi adil ise, olur değeri. Haksızlık edenin, yanar ciğeri. Sen haklısın demek, zor değildir. Gerektiğinde diyebilmek olgunluğun işaretidir.
Nasihat almadan, insan durulmaz. Doğru yolda giden, asla yorulmaz. Babaya anneye, gönül koyulmaz. Gönül koymam diyen, iyi evlattır. Tecrübeye saygı, öfkeyi yener. Bazısı tenkidi, çok fazla sever. İnsanlar bazen de, kavgayı dener. Haksız benim diyen, kaç kişi çıkar? Çürük dişin yerine, takma bir diş yapılır. Bozuk bir yol çıkarsa, başka yola sapılır. Gönül asla boş kalmaz, bir güzele kapılır. Eksilenin yerini, bir başkası doldurur…
Bitmiş sevgi yıpratır, dargınlıklar can sıkar. Yakınlarla kavgalar, çoğalırsa ev yıkar. İnsanlar incindiği, tüm işlerden tez bıkar. Unutmanın yerini, bir tanışma doldurur. Asık surat soğutur, kaynayan suyu bile. Sevgi yoksa buz olur, bir erkek kadın ile. Her ayrılık sonunda, geri kalan hep çile. Soğuk bir yüz yerini, bir güler yüz doldurur. Çok eskimiş buruk tatsız anılar, taş ve diken dolu dağlara benzer. Yeniden onlara dönmek isteyen, sigara isteyen hastaya benzer…
Her tatsız hatıra, bir bataklıktır. İkide bir anmak, akılsızlıktır. Üstelik kendine, saygısızlıktır.
Acıyı acıtan, bir aymazlıktır. İnsan bile bile, işkence çekmez. Eskiden sevmeyen, bu gün de sevmez. Unutan, yeniden, görmek istemez. Patlak teker ile araç yürümez. Hurdacıda paslı demir bulursun. Bitmiş aşkta yaşlı gözler bulursun. Sen de unutunca huzur bulursun. Yoksa tekrar tekrar hasta olursun. Sabır ile yükselirsin, akıl ile ünlenirsin. Zaaflarla tükenirsin, iradenle yücelirsin. Hak ettikçe sevilirsin, özlendikçe beklenirsin. Beklendikçe özlenirsin, çok geldikçe silinirsin. Çok iltifat naz getirir, çok konuşmak of çektirir. Çok harcamak mal bitirir, sabırsızlık can çektirir. Mesafeli olmak güzel, temiz kalple olur güzel. Kötü huylu olmaz güzel, iyi huylu her an güzel.
Birbirine az ilgi duyan bütün insanlar, görüşmeye gelince, kararsızlık çekerler. Bazıları ilgiyi hep karşıdan beklerler. Bu gibiler her yere, zehirli gül dikerler. Sevmeye sevilmeye nasibi olmayanlar, paylaşmak gerekince, tilki gibi kaçarlar. Sevgisi az kişiler, kardeş bile olsalar
Birbirinin gönlünde, sık sık yara açarlar. Sevgi öyle bir şey ki, uçan kuşu durdurur. Uçmayan kuşu ise, yıldızlara kondurur. Sevgi yoksa yürekte, kanı bile dondurur. Sevgi dolu ortamlar, derdi hayra yordurur…
