Çankırı’dan yazıyor
Gaziantepspor aslında büyük bir tehlike atlattı. Mac öncesi teknik direktör Okan Buruk ile konuştuğumda oldukca temkinliydi. Rakibi ciddiye aldıklarını, Bal liginden gelen takımların bile kupa maçlarında super lig ekiplerini ekarte edebildiklerinden bahsetti. Hatta kupada özellikle iddialı olduklarını belirtip, hedeflerinin final oynamak olduğunu söyledi.
Fakat Trabzon maçında oynayan oyunculara bu karşılaşmada yer vermediğini belirtirken düştüğü çelişkinin farkında değildi sanki.. Çankırı maçına golle başlayan Gaziantepspor, rakibi sahada küçümseme fırsatını dahi bulamadan kalesinde beraberlik golünü gördü. Daha yediği golün şokunu atlatamadan bu kez ikinci golü gördü ağlarında. Öyleki, 3 ligin dibindeki Çankırı takımı daha derli toplu bir görüntü çizdi sahada.
İBRAHİM VE OĞULCAN
Görüntü olarak Gaziantepsporlu futbolcuların futbol oynamaya hiç niyetleri yoktu, Çankırı deplasmanında. Takim defans kurgusundan uzak, orta saha kayıplarda, ilerde siyahi yabancılar ne yaptıklarını bilmeyen bir şekilde dolasıp durdular adeta. Bir tek İbrahim Akın futbolun gerektirdiği şeyleri yaptı sahada ama koşmadan yürüyerek... Biraz da Oğulcan vardı, saman alevi gibi parlayan.
BU KADAR SAKİNLİK FAZLA
Okan hoca çok sakin bir kişiliğe sahip, gördüğüm kadarıyla.. Galiba ilk önce bunu aşılamış takımına. O kadar sakindiler ki yürümeyi bırakın sahaomerda, adeta durdular. Hal böyle olunca ne takım olarak ne bireysel futbolcu kalitesi olarak bir üstünlük sağlayamadılar rakibe. Nitekim sonunda İkinci yarının ortalarında rakip takımın tecrübesizliğinden faydalanıp turu kaptı. Okan hoca maç öncesinde hedeflerinin final olduğunu söylemişti ama terlemeden geçilen bu tur gelecek için pek ümit vermedi bana.
