Konyaspor karşısında beraberliğe sevinir olduk.. Çünkü rakibin üretkenliği, kaçırdığı gol pozisyonları, oyunda daha çok olması karşısında beraberliği kazanç olarak kabul etmemiz gerekir.

Öyle de oldu.. Okan Buruk ikinci yarıda yaptığı yanlışları oyuncu değişiklikleri ile tamir etmek istedi olmadı ve çaresiz sahadaki futbolcuları ile oyunu ve skoru kaderine terk etti.

İlk yarıda 4. hakemle hep diyalog yaşadı yine itirazlarda bulundu. Ama ikinci yarıda takım gibi kendi de çözüldü.. Ligde rahat durumda olmak Gaziantepspor için büyük şans. Eksik ve eksiltilmiş bir kadro ile sahaya çıkıldı ama ne oyun ne de sistem zevk verdi.. İlk yarıda ipleri rakibe kaptırdı. Konyasporun akınlarını ve şuurlu oyununu izledik.

Berabeklik golü sonrası iyice oyunda kaybolduk. İzleyenlerin de futbolcularında böyle bitsinde gidelim dediği bir maça şahit olduk. Gaziantepspor orta sıralara yerleşti ama oynadığı futbol topladığı puanlarla orantılı değil.. Chibuike oyundan alınışındaki tavır çok önemliydi. Kimseyle tokalaşmadan yedek kulübesine giderken, 'yalnız benmi' diye takındığı tavır herşeyi anlatıyordu.

Oynanan futbolun kalitesini ve saygının arkadaşlığın azaldığının ifadesiydi. İkinci yarıda kontrolsüz oynayan Gaziantepspora Okan Buruk taze kan vermesi gerekirken değişikliklerde olumsuz hamlesi iyice rakibe teslim oldu.

Hala sistem yok, hala oynanan futbol zevk vermiyor. Her zaman postacı kapıyı çalmaz. Şans her zaman göz kırpmaz.. Bu takımla bu kadar.. Okan Burukla buralarda olmamızda şans diyorsanız itirazımız yok.

O halde Konyaspor karşısında mağlup olmaktan kurtulduk. Alınan bir puana sevinelim..

BÜYÜKŞEHİR BURAYA KADAR

Rakip Samsunspor. Kendisi gibi play-off yolunda ilermekek için mutlaka kazanmak zorunda. Ama asıl kazanması gereken ise Büyükşehir Belediyespor. Dün sahada ruh gibi dolaşıp farklı mağlup oldular ve play-off hayallerini suya düşürdüler. Son haftalarda kazanarak umutlandılar ama dünkü oyun ve skor sezonu özetler gibiydi. Bu sene artık play-off umutları bitti.