Yakın çevremizden uzak çevreye, çarşı pazarlardan yolculuklara, dostlar meclisinden komşuluklara ve akla gelen daha başka her yerde, herkesi inciten, sözlere rastlanır. Kaba saba ve çapsız kötü insanlar söyler acı sözleri. İnsanlara sözle iğne batırır, acıtır, ağlatır ve hiç acımazlar. Yakar, yıkar ve ezer, gönül almazlar…
Sanki bu dünyaya, kalp kırmak için gelmiş gibi yaşarlar ve hiç üzülmezler. Acı söz onların iğneleridir, Duygusal insanları perişan ederler. Çözüm yolu nedir, herkes düşünsün. Bence dost seçerken, titiz olmalı. Konuşurken acı sözden kaçmalı. Sevgisiz ortamda, hiç kalmamalı…
İğneli konuşan, dikkati çeker. Onların dostluğu, çok çabuk biter. Olgun yaşta insan, duymasın yeter. Bazen acı bir söz, ölümden beter. Duymayın o acı, haksız sözleri. Kırın kalbe batan, tüm iğneleri. Kesin konuşmayı, bitsin tartışma. Bitirin dostluğu, saf değiştirin…
Dost acı söylermiş, hikayedir o. Dostlar konuşurken, canı acıtmaz. Derman olur derde, yarayı deşmez. Derdi artırmayı, asla düşünmez. Dilin kemiği yoktur denir halk arasında. Hatalı konuşmalar, hep bu yüzden der gibi. Bence dilin kemiği dişlerimizdir. Hani yokuş çıkarken, sık dişini derler ya. Kötü söz söylemeyi de yine dişler önler. Sıkarsın dişlerini, dilini tutmuş olursun…
İstikrar güven ve saygı, saygı sevgiyi doğurur. İstikrarlı olmak hep aynı kişi olmak, içi dışı hep bir olmaktır. Sürekli bir sebat, hep kararlı bir tutum, istikrarı çağrıştırır. Böyle biri herkese, güven verir ve sevilir. Dil, verilen güvenin, gerçek anahtarıdır. Hatalı konuşmalar, çok şeyi değiştirir. Bir anda onur kıran bir sözle saygı biter. Sevgi yok olur gider, hepsi dilin yüzünden…
Ebedi dargınlıklar, kötü bir söz yüzünden. Yıkılan evlilikler, belki bazen bu yüzden. Yarım kalan mutluluk, çok kez tatsız bir sözden. Buna esas sebepse, dilini tutmamaktan…
Dilin kemiği dişler, bunu hiç unutmayın. Ağzınızı çok açıp, yeni dertler açmayın. Ağzınızdan bal aksa, asla çok konuşmayın. Çok konuşma tuzaktır, bu mayına basmayın…
Kalın sağlıcakla değerli okurlarım…
