Bu bir ihtilaldi, sözlerin kurşun

Sesimi rüzgara, saldım hoşçakal

Gidince bir garip, yetim olmuşum

Sessizce yaşları, sildim hoşçakal

Üşüdü mısralar, ruhuma sardım

İçinde sen olan, sigara sardım

Yürüdüm yollarda, sonsuza vardım

Artık bilinmeze, daldım hoşçakal

Yaşamak seninle, güzelmiş meğer

Bir anın asırdır, fazlası değer

Eyleşir çiçekler, ismini över

Bense bir köşe de, soldum hoşçakal

Çekilmez sensizlik, tükendi heves

Darlanır sözcükler, kirpikler kafes

Sessizce enseme, dokunur nefes

Maziden kokunu, aldım hoşçakal

Tüm kainat sustu, yazın ardından

Zalimce söylenen, sözün ardından

Savruldum rüzgarda, güzün ardından

Kurumuş bir gazel, oldum hoşçakal

İçimden sel olur, akar gidersin

Cehennem narında, yakar gidersin

Kapıyı çarparak, çıkar gidersin

Eşikte perişan, kaldım hoşçakal

Bülbüller sustu, çiçekler açmaz

Gözlerim kör oldu, sevdiğim geçmez

Şu gönlüm virane, serçeler uçmaz

Kendi namazımı, kıldım hoşçakal

Ne desem çaresiz, yokluk ezberim

Sokaklar hep ıssız, yalnız gezerim

Çöllere kazılmış, benim mezarım

Yalnızlık bestesi, çaldım hoşçakal

Günlerim senindi, gecem senindi

Şiirde şarkıda, hecem senindi

Hasret ile tüten, bacam senindi

Seni tarihimden, sildim hoşçakal