Her şeyin hakkını, vermeyi bilen, başarı yolunda, sevinci bulur.
Maksadını aşan, bütün istekler, uykuyu kaçıran, bir hayal olur.
Birbirini seven, insanlar çoktur. Birbirlerine zıt, insan da çoktur.
Taştan su çıkar da, narsisten çıkmaz. Sevmeyi bilenin, günahı yoktur…
Bir ömür yetmiyor, güçlü kalmaya. Herkesi anlamak, mümkün olmuyor.
Hep anlayış görmek zaten imkansız. Sabır olmayınca, çile dolmuyor.
Sevgisiz, saygısız, insan kötüdür. Ne moral bırakır, ne de güler yüz.
Tanışmayı iptal eden kazanır. Ne ona muhtaç ol, ne kendini üz…
Cimriye cahile, biraz katlanır, vefasızı yarım, dostun sayarsın.
Fakat nankörleri, tüm bencilleri. ömrünce sevemez, affedemezsin.
Her şeyin hakkını, veren sevilir, hak yiyenler ise, asla sevilmez
Kendini beğenmiş, kişiyi unut, ondan hiç kimseye, bir fayda gelmez…
Mutlu olmak nedir, biraz düşünsek, şu sözler gelmeli, çok çabuk akla
Görüyor, yürüyor, duyuyor olmak, eksileri değil, artıyı görmek
Sevgiyi, saygıyı, paylaşabilmek, aklını başına, toplamak demek
Kavgayı bırakıp, işe yaramak, yersiz tartışmayı, dünde bırakmak…
Kalbindeki aşkı, koruyabilmek, empati yapmayı, başarabilmek
Şiir yazıyorsan, huzurlu olmak, beste yapıyorsan, buna sevinmek
Atılan taşlardan, sakınabilmek, her sabah yeniden, işe koyulmak
Sana sığınanı, koruyabilmek, seni anlayanı, taşıyabilmek…
Seni çok seveni, daha çok sevmek, her akşam bunlara, şükredebilmek…
Kalın sağlıcakla değerli okurlarım…
