85 yaşında, iyi kötü bir yaşanmışlığı var. Olması gereken yerde ne doğmuş, ne yaşamış. Ama kabullenmiş.. “İsyan etmeden yaşayacaksın" dedikleri hayatına devam etmiş. Bu arada kendini yetiştirmeyi ihmal etmemiş.
Sekiz kardeşin en büyüğü.. Baba çok erken bırakıp göçmüş bu dünyadan, kalmış anne ve kardeşleri ile…Bakmış, hepsini büyütmüş. Kardeşlerini kendi çocuğu gibi, küçük yaşlarda başlamış bardağın dolu tarafından bakmaya... Ana olmadan analığın ne olduğunu öğrenmiş, kardeşlerinin hepsini evlendirmiş. Sivrilmemiş, ama içinde barındırdığı duyguları başlangıçta kimseye söylemediği şiirlerine dökmüş, gençlik yıllarında başka isim altında şiirlerini gazetelerde dergilerde yayınlamışlar. Hep yazmış, yazdıkça dinlenmiş, huzur bulmuş, mutlu olmuş.
Yaşamak istediği hayatı, aşkı, kızgınlığını, hüznünü, acısını, mutluğunu, gözyaşlarını, içinde kopan bütün fırtınaları hep şiirlerinde yaşamış, şiirlerine yansıtmış.Kardeşlerinden sonra evlenmiş, üç yavrusu olmuş, kendine biçilen hayatı yaşamış, yaşanmışlıklarını yazmış, dökmüş dizelerine, saklamış şiirlerini, onlarda olmuş çocukları, kardeşleri gibi çocukları gibi şiirleri de büyümüş içinde, artık sığmamış dev olmuş.Çocuklar büyüdü, evlendi, torunlar derken yaşanmışlıklar arttı, çoğaldı. Meme kanseri oldu, yılmadı yaşamdan devam etti hayata, kanseri yendi. Annesini kaybetti, kardeş acısı gördü canı yandı. Ama hep bardağa dolu tarafından baktı, yaşadığı kendi hayatı olmasa da… Hep okudu, öğrenmekten bıkmadı, başkalarının doğruları ile yaşadığı halde hep gülümsedi, sevdi yaşamı…
Şiirlerini sığdıramadı artık yüreğine paylaşmak istedi ve 80 yaşından sonra kitap çıkardı, sonra bir kitap daha ve üçüncü kitap da doğmak üzere…Adı Ülker Barlas Beşe, yüreğindeki güzellik yüzüne yansımış nadir insanlardan, kendisi için yaptığı tek şey belki de hayatı boyunca yılmadan bıkmadan yazdığı şiirleri, arkasında bırakacağı en büyük en güzel miras…
Geçtiğimiz aylarda Ankara Gazi üniversitesi, Dil İlimleri Fakültesi, Güneydoğu kadın şairlerinin arasından Ülker Barlas Beşe' yi tez konusu olarak seçti. Üretmek için genç olmak gerekmiyor, benim halam hala ışıldıyor, çünkü üretiyor. Her dalından bir şiir doğuyor… NEDEN… Saklandığı çekmecede solan bir resim
Ağaçlara yazılan sevgili bir isim
Şimdi var mısın acaba nerelerdesin,
Bir bulut geçmişti ıslak güzel gözlerden
Narin ince kalbini kırdım mı bilmeden
Bakışların sitemkardı acaba neden
Rüzgarlar esip kokunu getirsin diye
Her gün ve gece bekledim gelirsin diye
Bu kadar hissizlik niçin acaba neden
Elimi uzattım dönüp bakmadın neden
Yüreğim yerdeydi onu almadın neden
Bu kadar zalimlik neden acaba neden… ÜLKER BARLAS BEŞE
Kasım 2008