Gaziantepspor türk futbolunun güneşiydi, ışık veriyor, rakiplere korku salıyordu. Ancak şimdilerde o güneşin batışını çaresizce izlemekle yetiniyoruz. Çareler bitirlidi, yol bitti, bu yönetimlede anlamı olmayan bir yolculuğa çıkıldı. Dün deplasmanda Ümraniyespora 7-0 mağlup olmasınını sindirmek, unutmak kolay değil. Böyle bir mağlubiyet sonrası Başkanda, yönetimde istifa etmesi gerekirdi dahası teknik patronluğu hevesi içinde olan Okan Derelioğluda… Dün kötü bir gündü, kalesinde golü gördükce direnci kırıldı, futbolcular şaşkına döndü. Rakipleri devre kampını en iyi şekilde değerlendirirken Gaziantepspor kendi sorunları ile boğuşup, değil kamp kavgalı bir süreç yaşandı. Bu gençler eski havasından uzaklaşmı oyuna motive olamıyor, demorilize olmuş bir ortama girmişler dahası psikolojisi bozulmuş. Doğrusu ne beklenir ki bu takımdan? Eskişehirspor deplasmanından sonra Ümraniyespordan da 7 gol yemesi sözün bittiği yer. Bu takımı bu şekilde mahallenin bakkalıda, çaycısıda yönetir. Gidin kardeşim yolunuza bakın daha ne işiniz var burada. Rakip kaleye gol atamayan futbolcularımız ilk yarıda kendi kalelerine 2 gol atma becerisi gösterdiler. Maalesef gelinen nokta rezaletin son perdesini sergiliyor. Rakip oynadı Gaziantepspor haklı bir mağlubiyet aldı. Sabırlı olan, stresine sahip olan Gaziantepspor kötü yönetildi olmadı bir kötüsü gelip ben bu işe sevdalıyım diye kendine göre Başkan benim diye göreve sarıldı. Vay Gaziantepsporum bir efsaneydin, sahip çıkamadık bilmem AFFEDERMİSİN…