Yüksek bir uçurumun kenarından düşmek üzeresindir, tam da o sırada aşağıdaki sarp kayalıklara, çağlayan azgın sulara takılır gözün.. Yorulmuşsundur artık tek başına mücadele vermekten, kendini tek başına taşımaktan. Kolların zayıflamış, gücün tükenmiştir.. Düşüncende tek birşey vardır, artık yolun sonuna geldiğin..
Bedenin o kadar ağırlaşmıştır ki kolların acır bedenin o ağırlığından. Ya o sığındığın liman alabora olacaktır, ya sen kendi isteğinle ayrılacaksındır ondan, çok zor olsada. İşte o an ölümü düşünürsün, aşağıda çağlayan suya düştüğünde, o suyun içinde nefes alıp alamayacağını, yüzüp yüzemeyeceğini düşünürsün..
Tam da vazgeçecekken ardındaki herşeyden, bırakacakken kendini o azgın sulara bir dostun sıcacık sesini duyarsın, elini uzatıp kavrar seni.. Kimsesiz olduğunu düşündüğün bir gece yarısı ağlarken için için, bir dost arar seni mucize gibi. Bilirsin senin için, işini böldüğünü, belki o an daha önemli işleri, daha acil meseleleri vardır ama o dost o an senin ona ihtiyacın olduğunu anlar ve bırakır kendine dair önemli önemsiz her şeyi hiç düşünmeden tutuverir elini ve çeker seni o uçurumun kenarından... Bir insanın sahip olabileceği en değerli varlıktır bir dost. Bazen insanın bütün ömrünün özetidir, bazense bir elmanın iki yarısı gibi, biri sen diğeri odur. Bir dost, sanki dünyada başka hiçbir şeye ihtiyacının olmayacağının göstergesi gibidir. Aslında, odur asıl sevgilin, çünkü herkesten herşeyden vazgeçebilirsin ama bir tek ondan vazgeçemezsin. Bazen içini ısıtacak bir tebessüm için, bazen günün dedikosu, bazen dünyada olup bitenler için ve en önemliside sadece kalbinde kabuk bağlamış yaralar kanadığında gerçek bir dosta ihtiyaç duyarsın.. Gerçek bir dost demek, senin çok zengin olman demektir. Mesela ben hayatım boyunca hiç yatırım yapmadım; hiç para biriktirmedim yada ne biliym yatım katım evim arabam yada herhangi bir bankada hiç param olmadı belki ama yatırım yaptığım sevdiğim insanlar her zaman yanımda oldular. Ne zaman ihtiyaç duyduysam onlara her zaman kollarını açtılar bana her zaman karşılıksız... Ve hiç pişman değilim yaptığım bu yatırımdan.
Bundan sonrada böyle yapmaya aynen devam edeceğim. Çünkü ben dostlarımla sevdiğim insanlarla çok daha zenginim.. Bunca zaman sonra öğrendiğim tek birşey varsa oda, uçurumun kenarında kolların artık taşıyamıyorken kendini, kendin bile ağır geliyorken sana, ancak bir dost çekip alabilir seni, kendine yüklediğin bütün ağırlığını taşımana yükünü paylaşmana bir dost yardımcı olur ve ancak bir dost acı bile olsa doğruyu gösterir sana. Dostlarım benim zenginliğimdir. Ve ben ömrümün hiçbir zamanında fakir kalmadım. Çok aç kaldığım olmuştur ama açlığımı da dostlarımla paylaştım. O yüzden kalbimde bu kadar çok yer var ve hala hangi gece kalbimde kanayan bir yara olsa, bir dostum benim sesimi duyup arar...