"Dost acı söyler" derler ama bu söz bence har zaman doğru değildir. Zalim ve kötü insanlar düşmanca davranır, kötü söz söyler. Dost da iyiliğimizi düşündüğü için bazen uyarı anlamında acı söz söyler. Fakat dost, genelde bizi takdir eden, moral veren iyi ve güzel sözler söyleyendir. Herkes acı sözler söylerse, dostumuzu nerede arayıp bulacağız? Ve bu acı sözlerin hepsine, nasıl dayanabiliriz? Bu imkansızdır... Acı sözler acı biber gibidir, kimisi pul biber, kimisi yeşil sivri biber gibi. Yemeğe tat katsın diye biber de katarız, acı sevenler zevkle yer. Fakat acı biberden ağzımız yanarsa hemen yemeği bırakır, su içeriz. Acıyı bal eyleyerek yaşasak da, bunun bir haddi bir sınırı vardır. Yerine göre ölçüyü kaçıran acı sözler söyleyenden uzaklaşmak gerekir. Duruma göre onlara, işitmiyormuş gibi davranarak işimize bakmak gerekir. Hatta onlarla ilgiyi ve arkadaşlığı kesmek, haklı bir davranış sayılabilir. Tıpkı ağzımızı yakan acı biberi yemekten vazgeçip, su içtiğimiz gibi. Hiç kimse, kimseyi durmadan üzmek hakkına sahip değildir. Kimse, bu dünyaya sürekli üzülmek ve laf yemek için gelmedi. Ağzımızı yakan, gözlerimizi yaşartan çok acı biber gibi bize sıkıntı veren, maske takmış sahte dostlardan uzaklaşalım ve tatlı dilli dostlara yakın olalım. İnsanlar en haklı ve en tatlı iltifatları, dili tatlı gerçek dostlardan alır. Dili tatlı gerçek dostlarınız eksik olmasın, değerli okurlarım.