Madde bağımlısı olmuş ergenlerin ve canı yanmış ailelerin hikâyelerini 1994 yılından bu yana kaleme alıyorum. Ateş düştüğü yeri yakıyor. Evladı bir şekilde madde bağımlısı olmuş aileler ‘Denize düşen yılana sarılır’ misali, çocuklarını bu illetten kurtarmak için her yola başvuruyorlar. Çünkü bağımlılık kavramı bilimsel bir alan. Canı yanmış aileler yol, yöntem bilmiyorlar. Kimi aileler de kulaktan dolma bilgilerle bazı derneklere(!) başvuruyorlar.Parası olmayana destek vermiyorlarBenim bildiğim dernekler yardımlaşma ve dayanışma için, rehberlik ve yol göstermek için vardır. İşini dürüst ve onurlu bir şekilde yapan STK’lara lafım yok. Ama ailelerin çaresizliğini suistimal eden bazı Uyuşturucuyla Mücadele Dernekleri ile ilgili son zamanlarda çok şikâyet ulaştı. Amaçları tamamen maddi çıkar olmuş. Hatta bağımlı yakınlarını parası yoksa kapıdan içeri bile almıyorlar. Anlayacağınız iş çığırından çıkmış durumda. Şimdi bu dernek yöneticilerine soruyorum: Bu dernekleri kurma amacınız nedir? Para mı? Yoksa sosyal sorumluluk mu? Maddi durumu olmayan ailelerden astronomik ücretler istemek ya da almak vicdanınıza sığıyor mu? Sizde hiç vicdan yok mu? Bir sağlık kurumu gibi gelen bağımlıları tedavi etme cihetine giren, ( yatılı ya da ayakta)çokbilmiş ve bu alanda ahkâm kesen bazı dernekler, ailelerin canını maddi ya da manevi olarak yakıyorlar.Bu dernekler izlenmelidirİllerde Valiliklere bağlı Dernekler İl Müdürlüğü bu yazımızı ihbar kabul edip bu alandaki de Derneklerin mali kayıtlarını kontrol edeceklerdir elbette. Sağlık Bakanlığı ve İl Müdürlükleri de bu dernekleri de sağlık uzmanı ya da doktor gibi muayene eden ve kendilerini Ruh sağlığı uzmanı gibi gösterip öyle davranan Dernek yöneticilerini de tebdili kıyafetle bir bağımlı yakını gibi takibe alırlarsa ak koyun kara koyun ortaya çıkacaktır.