Dün herkes beni arıyor ve "Gaziantepspor'da yine neler oluyor" diye soruyor..
Gülüyorum tabii.. Aylar öncesi, haftalar öncesi yazdıklarımın teker teker gerçekleşmesine..
O tarihlerde yazdıklarımı ciddiye almayanların, şimdi nasıl da paniklediklerini görüyor ve gülümsemeye devam ediyorum..
Aslında gerçekten Gaziantepli sporseverler olarak, hatta köküne kadar Gaziantepspor'lu olarak her şeyi hak ediyoruz..
Zaten şunu çok net olarak ifade etmeliyim ki, ben artık "Gaziantepsporluyum" diyemiyorum..
Çünkü benim takımım yok artık..
Ben o takımımı duvara çerçeveletip astım..
Poster olarak gözümün önünde kalbimde, yüreğimde saklıyorum onu..
Ama şimdiki Gaziantepspor'u değil..
Şimdiki Gaziantepspor'un sadece adı Gaziantepspor..
Bizlerin Gaziantepspor'u değil..
Onun için hiç dert etmiyorum artık..
Ne yaparlarsa yapsınlar..
Alsınlar, satsınlar..
Nasıl olsa kimse "N'oluyor"demiyor..
Diyenlere ise kulübü yönetenler ağzına geleni söylüyor.. Mahkemelere veriyor, savcılığa veriyor, telefonlar açarak ağızlara alınmayacak küfürler ediyor..
5-10 tane çocuk tribünde istifa dedi diye başlarına gelmeyen kalmıyor..
Niye böyle oluyor diyen bir Allahın kulu çıkmıyor koskoca memlekette..
O zaman kenara geçip seyretmek kalıyor bizlere..
Şimdi öyle yapıyorum zaten..
Dikkat edin eskiden teknik olarak yazılar yazardım, artık yazmıyorum..
Eskiden idari yönde uyarılar yapar, yol gösterir, tavsiyelerde bulunurdum, şimdi yapmıyorum..
Eskiden maçlara giderdim, şimdi gitmiyorum..
Eskiden "hangi takımı tutuyorsun" dediklerinde üç büyükleri söyleyeceğimi düşünenlere GAZİANTEPSPOR derken, şimdi demiyorum..
Sadece "benim, bizim Gaziantepspor'umuzu duvara çerçeveletip astık, ne zaman oradan indirme ortamı yaratılır, ne zaman bu kulüp adam gibi yönetilir, ne zaman bu takım bizim takımımız diyecek ortam gelir, işte o zaman çerçeveyi indirir, tekrar bağrımıza basarız..
...Ve haykıra haykıra "İŞTE BU BİZİM GAZİANTEPSPOR" deriz..
Dün herkes beni arıyor ve "Gaziantepspor'da yine neler oluyor" diye soruyor..
Gülüyorum tabii.. Aylar öncesi, haftalar öncesi yazdıklarımın teker teker gerçekleşmesine..
O tarihlerde yazdıklarımı ciddiye almayanların, şimdi nasıl da paniklediklerini görüyor ve gülümsemeye devam ediyorum..
Aslında gerçekten Gaziantepli sporseverler olarak, hatta köküne kadar Gaziantepspor'lu olarak her şeyi hak ediyoruz..
Zaten şunu çok net olarak ifade etmeliyim ki, ben artık "Gaziantepsporluyum" diyemiyorum..
Çünkü benim takımım yok artık..
Ben o takımımı duvara çerçeveletip astım..
Poster olarak gözümün önünde kalbimde, yüreğimde saklıyorum onu..
Ama şimdiki Gaziantepspor'u değil..
Şimdiki Gaziantepspor'un sadece adı Gaziantepspor..
Bizlerin Gaziantepspor'u değil..
Onun için hiç dert etmiyorum artık..
Ne yaparlarsa yapsınlar..
Alsınlar, satsınlar..
Nasıl olsa kimse "N'oluyor"demiyor..
Diyenlere ise kulübü yönetenler ağzına geleni söylüyor.. Mahkemelere veriyor, savcılığa veriyor, telefonlar açarak ağızlara alınmayacak küfürler ediyor..
5-10 tane çocuk tribünde istifa dedi diye başlarına gelmeyen kalmıyor..
Niye böyle oluyor diyen bir Allahın kulu çıkmıyor koskoca memlekette..
O zaman kenara geçip seyretmek kalıyor bizlere..
Şimdi öyle yapıyorum zaten..
Dikkat edin eskiden teknik olarak yazılar yazardım, artık yazmıyorum..
Eskiden idari yönde uyarılar yapar, yol gösterir, tavsiyelerde bulunurdum, şimdi yapmıyorum..
Eskiden maçlara giderdim, şimdi gitmiyorum..
Eskiden "hangi takımı tutuyorsun" dediklerinde üç büyükleri söyleyeceğimi düşünenlere GAZİANTEPSPOR derken, şimdi demiyorum..
Sadece "benim, bizim Gaziantepspor'umuzu duvara çerçeveletip astık, ne zaman oradan indirme ortamı yaratılır, ne zaman bu kulüp adam gibi yönetilir, ne zaman bu takım bizim takımımız diyecek ortam gelir, işte o zaman çerçeveyi indirir, tekrar bağrımıza basarız..
...Ve haykıra haykıra "İŞTE BU BİZİM GAZİANTEPSPOR" deriz..