Geçtiğimiz hafta Bakırköy Amatem Polikliniğine hem gözlemlerimi yazmak, hem de ziyaret amaçlı iki gün süren bir gezi gerçekleştirdim. Evladı, kardeşi, babası tedavi gören bağımlı yakınları anlattı, ben de not aldım.

Bakırköy Amatem merkezi Türkiyede madde bağımlılığı tedavisinde iyi bir isim yapmış. Disiplin ve hasta takip hizmetleri standartlara uygun. Bu yüzden olsa gerek, ülkenin her yerinden bu merkeze büyük bir akın var. Ancak yatak kapasitesi sınırlı olduğundan, bazı bağımlılar kapasite azlığını görünce başka merkezlere yöneliyorlar.

Amatemde görevli doktorlar ve diğer çalışanlar da büyük bir özveriyle görev yapıyorlar. Muayene saatleri içinde bazı bağımlılar buradan memnun ayrıldıkları ve temizlendikleri için dışarıda tekrar maddeye bulaşmamak adına buraya yatmak istiyorlar.

Hatta 'doktor bey, ben burada yatmazsam dışarıda insanlara saldıracağım, zarar vereceğim, bu illete tekrar bulaşacağım ' deyip bu yüzden ortalığı ayağa kaldırıp, çığlıklar atan bağımlılara da şahit oldum.

Aynı Amatem Polikliniği önünde derin düşünceler içinde, 20 yaşında ama fikren daha olgun bir bağımlı gence rast geldim. Samimi bir atmosfer içinde gerçekleşen sohbetin ardından Nasıl oldu da yolun buralara düştü deyince ' Babam benim büyüdüğümü, geliştiğimi görmüyordu. Ya da görmek işine gelmiyordu.

Bana hep çocuk muamelesi yapıyordu. Benimle hiç ilgilenmiyordu. Hep benden yaşça büyük bağımlı ağabeylerle gezdim. Onlardan çok şey gördüm ve öğrendim. Bizim mahallede benimle beraber 4 arkadaşım madde bağımlısıydık.3ü hayatını kaybetti.

Biri sentetik kannabinoidden, halk arasında bonzai denen beladan, birisi metamfetaminden(kimyasal hap türevleri) birisi de alkol ve hapları karıştırıp kokteyle yapmaktan yaşamların kaybettiler. Zaten şunu başta belirtmek istiyorum. Gençleri öldüren temel unsur, aynı anda birçok zehirli maddeleri karışık almaları.

Kan zehirlenince ölüm kaçınılmaz oluyor. En son çare olarak babam beni buraya tedaviye getirdi. Amatem son umudum. Metamfetamin kullanıyorum. Yoksunluğu çok korkunç ve kötü. Anlatılmaz bir dert. Maddeyi temin edemediğimde saldırganlaşıyorum. En son babama yumruk atmışım.